Dziecięce oblicza przyjaźni

Uwielbiam książki dla dzieci o przyjaźni. Każda jest jak odbicie w innym zwierciadle. I z tych dziesiątek odbić tworzy się niesamowity, wibrujący tysiącem emocji portret, z blaskiem tęczy odbitym w odłamku szkiełka, ale też z ciemną rysą czy niepokojącym pęknięciem. Portret ten jest przestrzenny i mieści zarówno szczęśliwe, pełne światła zdarzenia z życia dziecka, jak i jego smutki, ból, lęk i cierpienie. Jest naturalny i prawdziwy, dokładnie taki jaki jest świat dziecka.

Dziś (po dłuugiej przerwie) mam dla Was zestawienie książek o przyjaźni, o których niełatwo zapomnieć. W tej kolekcji znajdziecie opowieści na jasne dni, do dzielenia się radością, ale też na ciężkie chwile, w tematach trudnych, które niekiedy nie są mile widziane, bo zwyczajnie ciężko je udźwignąć. Sięgajcie po historie dzieci przedstawione w książkach z różnych zakątków, by ukazać własnemu dziecku różnorodność losów, ale przede wszystkim by opowiedzieć mu o fascynujących obliczach przyjaźni.

Wiktorio, I love you, Maja Hjertzell, wydawnictwo Zakamarki

Opowieść jak pozytywka zamknięta w magicznym pudełeczku. Pewnego dnia ginie kot Gwoździk i na miejsce ukochanego zwierzaka, który jest poszukiwany niemal do ostatnich stron książki, pojawia się tajemnicza i odważna Wiktoria, kierowniczka mobilnej biblioteki. Przyjeżdża własnym autobusem w tumanach kurzu i wprowadza się do pobliskiego domu z ogródkiem. Dla dziewięcioletniej Linn, narratorki, to początek wielkiej zmiany. Początek fascynującej znajomości, która w ciągu czternastu rozdziałów przeradza się w przyjaźń.

Przyjaźń w Wiktorio, I love you rozkwita jak wiosenny ogród. Ma wiele odcieni. Najbardziej znaczące wydają się te poruszenia otwartości, nieśmiałe oznaki zaufania i gotowość do tworzenia relacji w przypadku nowych znajomości Linn z Wiktorią czy Linn z Simonem, jej rówieśnikiem. Obie relacje mają duży potencjał, są intensywne i ważne na tle trudnych, nierokujących relacji z dorosłymi – matką bohaterki, jej ojcem (który z nimi nie mieszka) czy sfrustrowaną sąsiadką.

Świat dorosłych jest po drugiej stronie przepaści, a próby budowania więzi nie przynoszą satysfakcji. Dopiero przyjaźń z dziewczyną z książkobusu staje się istotna dla wciąż tworzącej się osobowości Linn – jest niczym pomost prowadzący dziecko ku zastanemu, skomplikowanemu światu dorosłych. Podobnie działa w powieści znajomość z Simonem, oparta na szczerości i akceptacji, działa jak odtrutka na nieudane relacje Linn z rówieśnikami w szkole. Pięknie i lekko jest utkana pajęczyna więzi, raz zamrożonych, a innym razem znów tętniących rumieńcem na policzkach. Wiktoria trochę miesza w życiu bohaterki, co – paradoksalnie – dobrze wpływa na relację dziewczynki z matką. Sąsiadka przechodzi przemianę, kot się odnajduje, atmosfera się oczyszcza. Zanim Wiktoria odjedzie w świetle zachodzącego słońca, życie Linn naprawdę stanie się lepsze!

Wiktorio, I love you
autor: Maja Hjertzell
ilustracje: Anna Nilsson
Wydawnictwo Zakamarki
oprawa: twarda (płócienny grzbiet)
wiek: 6+
cena okładkowa: 34,90 zł

Morze ciche, Jeroen Van Haele, Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Niezwykła opowieść chłopca o imieniu Emilio opowiedziana szeptem pośród szumu fal. Zaproszeni przez narratora do jego zamkniętego świata, doświadczamy nie tylko ciszy głuchego bohatera, ale też jego cierpienia spowodowanego odrzuceniem i niezrozumieniem. Gdy na świat przychodzi siostra Emilio, a dorośli oddychają z ulgą, że niczego jej nie brakuje, samotność daje chłopcu znać o sobie jeszcze mocniej. Gdy zaś z dnia na dzień znika ojciec chłopca, który potrafi jedynie się z niego wyśmiewać, Emilio obdarza uczuciem jedynego mężczyznę zdolnego do budowania głębokiej więzi opartej na szacunku wobec inności naszego bohatera. Javier, właściciel sklepu spożywczego i przyjaciel domu, wnosi do rodziny spokój, odpowiedzialność, opiekę i ciepło. Emilio zaczyna w końcu czuć się bezpiecznie. 

W sklepie pachnącym herbatą, cynamonem, owocami i proszkiem do prania, Emilio otrzymuje od Javiera nie tylko słodycze, ale przede wszystkim uwagę, zrozumienie, życzliwość i wsparcie. Przepiękne i wzruszające są fragmenty książki, gdy Javier próbuje wyjaśnić chłopcu czym jest szum morza. Ich wspólne spacery z morzem w tle są wyjątkowo sensualnym doświadczeniem – spokojne, wzburzone, z tysiącem kropli w powietrzu, z wilgocią odczuwalną na skórze i słonym zapachem wody morze chlupocze u ich stóp i powraca falami. Splata ich losy, staje się ich kodem bliskości, wydobywa na powierzchnię pragnienia chłopca. Emilio jeszcze nie wie, że straci przyjaciela.

Ta poetycka opowieść, pomimo ciężkich akcentów, ma w sobie dużo światła i nadziei. Po śmierci Javiera smutek miesza się w Emilio ze złością z powodu zniknięcia przyjaciela. Nadal z nim rozmawia, bo ma poczucie, że Javier żyje w jego sercu i pamięci. Przyjaciel, choć rozumiał chłopca bez słów, chciał, by Emilio mówił. Niezwykłym testamentem Javiera okazuje się właśnie iskra inspiracji! Emilio pokonuje wewnętrzny opór i podejmuje trud nauki mowy. Niemożliwe staje się możliwe.

Morze ciche
autor: Jeroen Van Haele
ilustracje: Sabien Clement
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
oprawa: twarda
wiek: 6-14 lat
cena okładkowa: 19,90 zł

Wyznania zmyślonego przyjaciela, Michelle Cuevas, Wydawnictwo Nasza Księgarnia

Przyjaźń niemożliwa? Utopia bliskości i porozumienia? Wszystko może się zdarzyć, jeśli ma się zmyślonego przyjaciela. Gdy się jednak bliżej przyjrzeć, okazuje się, że Jacques – zmyślony towarzysz Fleur, jeszcze nie zdaje sobie sprawy ze swojej tożsamości. Zaczyna jednak coś podejrzewać… Jest chłopcem na niby! To straszne odkrycie staje się początkiem zabawnej, a momentami poruszającej, podróży Jacques’a ku odkryciu kim naprawdę jest.

W tej magicznej i surrealistycznej historii zmyślony Jacques Papier spotyka mnóstwo niesamowitych postaci – dzieciaki, w których przyjaciół się wcielał oraz inne zmyślaki napotkane na drodze do samopoznania: Kowbojkę na Rolkach, Śmierdzącą Skarpetkę, Pana Żałosnego. Z czasem dowiaduje się jak może wyrwać się na wolność, bo na tym najbardziej mu zależy. Dziecko musi uwolnić swojego zmyślaka, czyli się z nim pożegnać, a tym samym wysłać go w wielką ciemność. Po czasie oczekiwania na kolejne wcielenie, przyjaciel na niby reinkarnuje się i pojawia w wyobraźni innego dziecka. Jacques, zawiedziony pomyłką, składa odpowiedni formularz w Biurze Przeniesień.

Sięgnijcie po książkę, by dowiedzieć się w jaki sposób historia zatoczyła koło i jakie odkrycia w kwestii przyjaźni oraz własnej tożsamości okazały się najważniejsze dla zmyślonego bohatera, który tak bardzo chciał być widzialny i prawdziwy…

Wyznania zmyślonego przyjaciela
tekst i ilustracje: Michelle Cuevas
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
oprawa: broszurowa
wiek: 7+
cena okładkowa: 24,90 zł

Moje szczęśliwe życie, Rose Lagercratz, Wydawnictwo Zakamarki

Dunia przyjaźni się z Fridą. Jedna z przygód z serii to historia dziewczyńskiej przyjaźni od pierwszej szkolnej ławki i huśtawki aż po wyjazd jednej z bohaterek do innego miasta. Rozczarowanie i żal a z drugiej strony – banał. Kto z nas nie przeżył takiej historii! Dunia i Frida. Dzieli je teraz tysiące lasów i pół, i łąk, i jezior…

Uczucia dziecka zmieniają się jak w kalejdoskopie. Przypływy i odpływy. Dunia szczęśliwa i Dunia nieszczęśliwa. Jak poradzić sobie z taką burzą? Przypomnieć wszystkie piękne chwile i powiedzieć sobie przed snem: „Byłam szczęśliwa wiele razy w życiu”.

Wątek do bólu szkolny i uniwersalny, ale opowieść cudownie autentyczna i pociągająca. Taka, którą się pamięta aż po gęsią skórkę na rękach. Niezwykle żywa dzięki ilustracjom Evy Eriksson, w których artystka z niespotykaną lekkością ukazuje wahanie i strach w pierwszym dniu szkoły, osobiste przestrzenie dziecięcej samotności, nieśmiałość, niechęć, niepewne spojrzenia, zaciekawienie, w końcu szczęście.

Moje szczęśliwe życie
tekst: Rose Lagercratz
ilustracje: Eva Eriksson
Wydawnictwo: Zakamarki
oprawa: twarda
wiek: 6+
cena okładkowa: 24,90 zł

Dzień czekolady, Anna Onichimowska, Wydawnictwo Literatura

Monika przyjaźni się z Dawidem. A potem, to znaczy kiedyś, biorą ślub. Zanim jednak wkroczą w dorosłość, każdy ich wspólny dzień naznaczony będzie magią dzieciństwa. Tę magię podbija jeszcze fakt, że książkę zilustrowała niesamowita Emilia Dziubak. Przyjaźń w wydaniu tej ilustratorki to przede wszystkim świat przyrody, sny o pływaniu, skrycie planowana podróż, wędrówki w letnich i zimowych pejzażach. Piękne, łagodne portrety dzieci – Moniki tańczącej w spódniczce z kolorowych pasków i Dawida zmieniającego się pewnej nocy w kota.

Dzień czekolady. Dzień tańca. Dzień ucieczki. Dzień niespodzianki. Dzień śniegu… Wędrujemy w niepozornej codzienności krok za krokiem, przez dni nanizane równo jak paciorki w naszyjniku. Czasem tylko jakiś nagły przebłysk, niedopowiedziane słowo, chęć podzielenia się czymś ważnym z drugą osobą, zwracają uwagę na ukryte głęboko dziecięce dramaty i lęki. Dzień za dniem rozkwita przyjaźń między chłopcem i dziewczynką, a rzeczywistość stopniowo daje się oswoić i pogłaskać. Do tego stopnia, że w końcu starcza odwagi, aby odszukać Pożeracza Poniedziałków, a nawet odbyć podróż w czasie. Wszystko po to, by zatrzymać dziewczynkę. Dzięki niej każdy dzień jest ważny.

Dzień czekolady
tekst: Anna Onichimowska
ilustracje: Emilia Dziubak
Wydawnictwo: Literatura
oprawa: twarda
wiek: 7+
cena okładkowa: 24,90 zł

Kto obroni Alberta?, Gunilla Bergström, Wydawnictwo Zakamarki

Albert przyjaźni się z Molganem. I z Wiktorem. Wiele jest pożytku z niewidzialnego przyjaciela. Jeszcze więcej jednak z prawdziwego, który chadza tymi samymi co chłopiec ścieżkami. Ten pierwszy co prawda nie obraża się, robi dokładnie to czego chce Albert, przychodzi zawsze w czas smutku i samotności. Na nieszczęście, nie istnieje naprawdę, a każda scena z Molganem niosącym pomoc rozgrywa się jedynie w wyobraźni bohatera.

Rzeczywistość jednak przegania fantazję. Molgan znika, gdy w życiu chłopca pojawia się Wiktor. Pierwszy odruch, żeby sprawdzić kto tak głośno płacze, to iskierka, która uruchamia moc prawdziwej chłopięcej przyjaźni. Odwaga zastępuje nieśmiałość. Dzieją się niesamowite rzeczy!

Nie zawsze jednak jest różowo. Albert poznaje różnice zdań, bójki, brak życzliwości i kłótnie. Molgan nie wraca do Alberta, bo nie ma już po co – to rzeczywisty, a nie wyimaginowany przyjaciel, wyzwala w Albercie mocne strony. Odwagę do mierzenia się ze światem.

Kto obroni Alberta?
tekst i ilustracje: Gunilla Bergström
Wydawnictwo Zakamarki
oprawa: twarda
wiek: 3+
cena okładkowa: 24,90 zł

Znasz te książki? Zaciekawiła Cię recenzja?
Napisz w komentarzu. Ślad Twojej obecności to szansa na inspirującą wymianę!
Wpadnij z wizytą do Dzikiej Jabłoni na Facebooku :)

Reklama

Mała biała rybka

Wasze maluchy zapoznały się już z Małą Białą Rybką? Moja młodsza córka przybiła z nią piątkę i chyba wiem dlaczego.

Na serię o ciekawej wrażeń rybce z Wydawnictwa Mamania składają się trzy książki: Mała biała rybka, Mała biała rybka ma wielu przyjaciół oraz Mała biała rybka ma urodziny. Krótkie i pełne uroku opowieści z głębin zachęcają, aby trzymać się blisko z sympatyczną bohaterką i razem z nią oswajać świat. Ten jest bogaty i różnorodny – brudna i czysta rozgwiazda, długi i krótki wąż morski, gruba i chuda ośmiornica, mały i duży jeżowiec. Ta wyliczanka to w rzeczywistości lista gości przybywających na przyjęcie. W tak pięknie zawoalowany sposób czytelnikowi przedstawia się przeciwieństwa. Wielki błękit jest pełen urodzinowych gości i tętniący spotkaniami z przyjaciółmi. W tej przygodzie dziecko poznaje znane, fajne zabawy. Bohaterowie bawią się w berka, w chowanego i w ciuchcię, tańczą czaczę, puszczają bańki. Mała biała rybka ma wiele powodów do radości!

Tekstu w tych trzech książkach Guido van Genechtena jest mało, bo historia jest w zasadzie opowiedziana w obrazkach. Z małą białą rybką warto poćwiczyć. Na przykład kolory, szukając jej zgubionej mamy. Niech młoda nie płacze w podwodnym świecie, tylko rozejrzy się wokół i zacznie pytać! Czerwony krab, żółty ślimak i zielony żółw nie znają odpowiedzi. Inne kolorowe mamy nie przyznają się do rybki, tylko wielka tęczowa ryba pasuje do niej jak ulał. Mamy więc kolorowy happy end. Ta seria to oda do radości życia. Najmłodsze maluchy będą w siódmym morskim niebie!

Mała biała rybka
Mała biała rybka ma urodziny
Mała biała rybka ma wielu przyjaciół
tekst i ilustracje: Guido van Genechten
Wydawnictwo Mamania
oprawa: twarda
wiek: 1+
cena okladkowa: 19,90 zł

Pucio i mowa od słowa do słowa

Pucio uczy się mówić. Możemy go wspomóc w tej fascynującej przygodzie ? Owszem, używajmy wyrazów dźwiękonaśladowczych upraszczających komunikację z małym dzieckiem, opowiadajmy życie zawarte w zwyczajnych scenkach z członkami rodziny w rolach głównych. Tłumaczmy, twórzmy historyjki z codzienności, uczmy poprzez dźwięki o świecie ludzi oraz zwierząt, bawmy się z naszym Puciem w naśladowanie czynności, pokazujmy mu piękne ilustracje Joanny Kłos i zachęcajmy do nazywania tego co na nich widzi. Przede wszystkim spędzajmy czas z dzieckiem, bądźmy z nim, komunikujmy się.

Co daje ta książka? Wsparcie oraz inspirację. Wiedzę o możliwościach rozwojowych dziecka w zakresie nauki mowy i rozumienia słów. Czujność na wypadek kłopotów z opóźnionym rozwojem mowy i trudności z artykulacją, aby mieć czas reagować w odpowiednim momencie i zgłosić się do specjalisty po pomoc. Jestem wdzięczna Naszej Księgarni za tak mądrą i potrzebną pozycję :)

Pucia poznajemy w gronie rodziny – mamy, taty, rodzeństwa i dziadków. Zanurzony w zabawie i zwykłej, a jednak fascynującej codzienności, maluch Pucio zaczyna przygodę z mową od wyrazów dźwiękonaśladowczych i samogłosek. Przy stole (am, mniam i chrup chrup), w pokoju z płaczącym bobasem (łe, aaa, cmok, ciii), na ulicy (io io, wrrr, pi bi, dzyń dzyń), w lesie, na wsi, w wodzie… czy rozbujała się już Wasza wyobraźnia? Tyle dźwięków dokoła! Jak różnorodnie i na bogato można bawić się z dzieckiem, sięgając po ku ku, stuk stuk, chlap chlap, kic kic, bzzz, uhu, la la la… i wiele innych dźwięków! Wspaniały potencjał. Jako mama dziewczynki, która szykuje się powoli do rozgadania, uświadamiam sobie jak wiele podobnych tropów wykorzystuję na co dzień. Nie to, że gadam do niej w sposób infantylny czy seplenię z zachwytu, ale wykorzystuję wyrazy dźwiękonaśladowcze dla uproszczenia naszych rozmów na równi z tłumaczeniem różnych aspektów naszego życia. Dużo jej opowiadam, zwracam się do niej i pokazuję. Przy pierwszej córce to połączenie się sprawdziło, to drugiej, mam nadzieję, też nie zaszkodzi ;-)

Powtórzę to o czym już wspomniałam na początku. To mądra i potrzebna książka. Jest też po prostu piękna! Ilustracje Joanny Kłos po raz pierwszy widziałam w elementarzu dla dyslektyków, gdzie wyciszone, stonowane, doskonale wspierały koncentrację uczącego się dziecka. W przygodach Pucia są o wiele bardziej kolorowe, wypełniają niemal całe strony, opowiadają historyjki, uczą i bawią. Dół każdej strony zagospodarowany jest na potrzeby czytelnego zestawienia wyizolowanych z dużego obrazka słów-dźwięków, takiego mini-podsumowania. Bardzo dobry pomysł i wygodne rozwiązanie. Na końcu książki zamieszczona jest tablica zbierająca w jednym miejscu wszystkie dźwięki do powtarzania. Bardzo polubiłam tę ilustratorkę za wielkie wyczucie i dobry przykład adekwatnego połączenia wyobraźni rysunkowej z celem jaki ma spełniać książka taka jak ta. Jej ilustracje są bardzo sympatyczne i emanują żartobliwym klimatem oraz lekkością.

Autorką koncepcji i przyjaznych, prostych tekstów, a także całej serii, jest dr Marta Galewska-Kustra, logopeda i pedagog dziecięcy oraz pedagog twórczości, na co dzień adiunkt na APS im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Cenne są jej wskazówki dotyczące użytkowania książki i dobre rady dla rodziców.

Pucio uczy się mówić. Zabawy dźwiękonaśladowcze dla najmłodszych jest czwartą pozycją z bardzo wspierającej serii Uczę się: mówić, wymawiać, opowiadać. Poprzednie książki to: Wierszyki ćwiczące języki, Z muchą na luzie ćwiczymy buzie i Zeszytowy trening mowy.

Coś czuję, że już niedługo Pucio będzie fajnym kumplem naszej małej Inki :)

Pucio uczy się mówić. Zabawy dźwiękonaśladowcze dla najmłodszych
tekst: Marta Galewska-Kustra
ilustracje: Joanna Kłos
wydawnictwo: Nasza Księgarnia
oprawa: twarda
wiek: 12m+
cena okładkowa: 39,90 zł

Pierwsze encyklopedie obrazkowe dla dzieci

Do naszego domu zawitały niemal w tym samym czasie dwie encyklopedie obrazkowe, które mają ambicję opowiedzieć najmłodszym świat w obrazkach. Nadchodzi czas, że zaczynamy szukać takich książek dla maluchów, bo powoli oswajają się już ze szczegółami, szykują do nadzwyczajnych zadań detektywistycznych, do wytężania i wlepiania wzroku, wędrowania wszędobylskim palcem po labiryntach barwnych plam i kresek.

Roczniaki łatwo wciągają się w obrazkowe historyjki o tym co nas otacza i przewracają kartonowe kartki z zaokrąglonymi rogami, czasem jednak nie mogąc się powstrzymać, zagryzają ciekawość książką, aż im ten smak papieru zostaje w ustach… Takie maluchy to już będą zakochane w książkach na dłużej. Będą chwytać encyklopedie i słowniki spontanicznie i z wielką ochotą powracać do uporządkowanych mini-światów w pigułce. Przyjrzyjmy się więc dwóm encyklopediom, nowościom na rynku wydawniczym.

Moja pierwsza encyklopedia obrazkowa wydana przez Naszą Księgarnię ukazuje świat od jednostki i jej części ciała oraz ubrań, poprzez rodzinę, pokój i dom, aż po zataczające coraz szersze kręgi świat. Odwiedzamy zatem plac zabaw, wieś, miasto i przedszkole. Poznajemy liczby, kształty, kolory, pory roku, pogodę. Przyglądamy się jedzeniu, dzikim zwierzętom i podróży. Na czternastu kolorowych rozkładówkach pokazujemy dziecku świat i opowiadamy o nim, zachęcając do szukania postaci czy przedmiotów, dając dziecku przestrzeń na własne odkrycia.

Encyklopedia bez wątpienia skierowana jest do najmłodszych odkrywców. Czy jednak w gęstych, jaskrawych i miejscami chaotycznych ilustracjach Jana Kallwejta będzie im łatwo podjąć wyzwanie bez zniechęcania się? Trudno skupić się na poszczególnych elementach, gdy krzyczy kolorem zarówno tło, jak i wypełniające je przedmioty. Pomijając już lekko infantylizujący styl obrazków, który może utrudniać dziecku proces rozpoznawania rzeczywistości, razi mnie trochę konwencja portretowania postaci z nienaturalnie wielkimi, wytrzeszczonymi oczami. Moja córka, która spędziła wiele godzin na rysowaniu twarzy, ćwiczeniu oczu, nosów, wypracowywaniu własnego stylu, tworząc swoje rysunki, komiksy i książki, nazwała tę książkę Encyklopedią przestraszonych. I coś w tym jest – twarze bohaterów powodują we mnie lekki zgrzyt i niepokój ;-) Fajnym uzupełnieniem obrazków byłyby podpisy. Młodszej córce jednak, póki co, nic nie przeszkadza. Brawurowo i niezmordowanie ćwiczy się w przewracaniu kartek. Kto wie, może za chwilę zacznie podążać za małym, zabawnym króliczkiem, który z okładki zachęca, aby go śledzić na kartach książki :)

W domu, w dziczy, na ulicy. Rozbrykany słownik obrazkowy jest nieco mniejszą, ale za to grubszą kartonówką wydaną w formacie kwadratowym przez Dwie Siostry, także pretendującą do opisania i uporządkowania świata według czytelnych kategorii. Książka tryska humorem ilustracji wybitnej ilustratorki holenderskiej Fiep Westendorp i zachęca do poznawania świata, znaczenia słów, przygód oraz zabawy.

Podróż rozpoczynamy w sercu miasta, od sklepu i ogródka kawiarnianego. Przemierzamy ulice, oglądamy pojazdy, zwierzęta w zoo, park, cyrk, zaglądamy do wnętrz domów, buszujemy w kuchni i salonie, myjemy zęby przed pójściem spać. Bawimy się w ogrodzie, w szkole, muzykujemy, uprawiamy sporty, przemierzamy dzicz, wiejskie gospodarstwo, las, a na koniec wyjeżdżamy na wakacje, aby cieszyć się latem i świętować. Podział jest czytelny, obrazki opatrzone są podpisami, rysunkowy świat wciąga, pełno w nim życia, powietrza, śmiechu dzieci.

Podoba mi się atmosfera książki i jakość ilustracji. Jest tu bardzo dzieciakowo, bo głównymi bohaterami są w większości dzieci. Z zadartymi noskami, zatopione w czynnościach, którym oddają się z pasją. Czasami nieznośne, czasem rozbawione, ale niezmiennie urocze i budzące pozytywne uczucia. Dwójki, trójki, a nawet całe bandy dzieciaków przedstawione są z sympatią i humorem. Przypominają łobuziaków z Bullerbyn albo nieprzewidywalnych koleżków Mikołajka. Mają w sobie lekkość Fistaszków oraz styl retro rodem ze starych kieszonkowych serii rozmówek językowych. Obrazki nie są tylko i wyłącznie wizerunkami, bo łączą się niekiedy w historyjki i mini-narracje, zatrzymując małego odbiorcę na dłużej w miejscach, gdzie dzieje się akcja. Duża doza realizmu nie przeszkadza absolutnie w podkreślaniu magii świata i dzieciństwa. Ilustracje, choć kolorowe i szczegółowe, nie są przytłaczające, a białe tło kartki pomaga się skupić. Uwaga, to jest bardzo rozbrykana książka – w najlepszym tego słowa znaczeniu!

W domu, w dziczy, na ulicy. Rozbrykany słownik obrazkowy
ilustracje: Fiep Westendorp
wydawnictwo: Dwie Siostry
oprawa: kartonowa
wiek: 1+
cena okładkowa: 39,90 zł

Moja pierwsza encyklopedia obrazkowa
ilustracje: Jan Kallwejt
wydawnictwo: Nasza Księgarnia
oprawa: kartonowa
wiek: 0-6
cena okładkowa: 39,90 zł

Językowy lot i pochwała wspólnoty

Gdy ze słonecznej paczki z nowościami TASHKI wysypały się książki, nie wiedziałam od której zacząć. Nie znałam do tej pory tego wydawnictwa, więc miałam ochotę na wszystkie. Każda w innej odsłonie, formacie, kolorze, dla odbiorców zróżnicowanych wiekowo, z charakterystyczną kreską Roberta Romanowicza i pismem naśladującym dziecięce, jedne wielkie, inne całkiem malutkie… Czułam, że każda z nas – mama i dwie córki w bardzo różnym wieku – znajdzie w tym zestawie coś dla siebie. Wspólnym mianownikiem dwóch brawurowo napisanych i zilustrowanych książek stał się dla mnie język i pochwała wspólnoty. Zacznę więc od fantastycznie strawestowanej baśni, Niebieskiej Kapturki, oraz sztuki Dziób w dziób autorstwa Maliny Prześlugi.

Niebieska Kapturka

Zacne trio – Bartosz Sztybor, Piotr Nowacki i Łukasz Mazur – wzięło na warsztat klasyczną baśń o Czerwonym Kapturku, aby stworzyć zabawną książkę obrazkową, z wyrazistą bohaterką, której wygląd i rymy na długo zapisują się w pamięci. Piotr Nowacki, twórca wizerunku Kapturki i rysunków w książce, jeden z bardziej wyrazistych komiksiarzy w Polsce, autor m.in. serii o przygodach Misia Zbysia, wspomniał, że wszystko się zaczęło od niezobowiązującego szkicu, który dał życie całej historii. To już nie baśń, bo opowieść zyskuje autonomię zarówno w przekazie, jak i w warstwie wizualnej. Widzimy znane postacie w niecodziennych sytuacjach, do których nie przywykliśmy, mając w głowie utarte wątki z Czerwonego Kapturka. Główna postać w niebieskim kombinezonie z kapturem budzi sympatię, czy to pisząc teksty, czy też kumając się z Wilkiem. Nie sprawia wrażenia zagubionej, wręcz przeciwnie – to rezolutna dziewczyna o sprecyzowanych zainteresowaniach, która rozsyła pozytywne wibracje. Taki też jest przekaz całej książki – warto podążać własną ścieżką, realizować marzenia i być szczęśliwym.

Łukasz Mazur, odpowiedzialny za kolor, wykonał świetną robotę. Pełno smaczków, zróżnicowanych faktur i kontrastowych zestawień kolorystycznych sprawia, że świeże i soczyste ilustracje świetnie się zestrajają z wartką akcją. Prostota niemal zgeometryzowanych postaci dobitnie wydobywa ich charakter. Hipnotyzujące, ceglasto-czerwone, zrastrowane pejzaże to fantastyczna scenografia dzielnicy, w której Kapturka spotyka Wilka, Wilk zmierza do Babci, a Leśniczy pilnuje porządku, chociaż tak naprawdę uwielbia stepować.

Dynamikę wędrówki od sceny do sceny podkreśla szczególnie dynamiczny język. I tu ukłon w stronę Bartosza Sztybora, który zdecydował się nadać wypowiedziom bohaterów tony i rytmy wywiedzione z młodzieżowego slangu. Momentami nieźle zaszyfrowany hip-hopowy trans można na szczęście odkodować dzięki słowniczkowi na końcu książki, w którym egzotyczne słowa i zwroty zostały przełożone na nasze. Zarówno dziecko, jak i dorosły rozkmini co trzeba, a przy tym będą mieć mnóstwo zabawy. Podczas lektury uśmiech nie schodził nam z twarzy… To jak, macie zajawkę na Niebieską Kapturkę?

Dziób w dziób

Poręczna książka w czarnych okładkach z zaokrąglonymi rogami, przypominająca nieco notes do rysowania, to w dużej mierze Szkicownik Scenografa, ale przede wszystkim sztuka teatralna z akcją rozpisaną na role. Najnowszy dramat dla dzieci Dziób w dziób autorstwa Maliny Prześlugi ma szansę stać się początkiem fascynującej znajomości z teatrem dla tych dzieci, które jeszcze na tę ścieżkę nie wkroczyły. Oswaja bowiem nie tylko z typowym dla dramatu zapisem treści – podziałem na role, lecz także z pracą scenografa dzięki zawartym na końcu książki szkicom bohaterów sztuki oraz detalom scenograficznym stworzonym pod kątem przedstawienia. Całość dopełniają zdjęcia z pierwszych prób czytania tekstu z reżyserem Ireneuszem Maciejewskim. Spektakl wyreżyserowany przez niego na podstawie sztuki Prześlugi miał premierę w kwietniu tego roku w Teatrze Animacji w Poznaniu. Wszystko wskazuje więc na to, że ta książka to przy okazji skarbnica wiedzy i inspiracji scenicznych. Moja córka, która w tym roku grała swoje pierwsze przedstawienie, współtworząc do niego scenografię i jeżdżąc na próby do prawdziwego teatru, była tym odkryciem zaintrygowana!

Jest banda. Podwórkowa banda gołębi, która pragnie pomścić ziomka Janusza, pożartego przez kota. Grupa jest zwarta, waleczna i honorowa. Ptaki wznoszą bojowe okrzyki niczym wierni kibice na chwałę ukochanej drużyny, puszą się i knują. W środku intrygi na terenie podwórka pojawia się wróbel Przemek, singiel bez stada. Mimo że nic na to nie wskazuje, empatyczny, choć nieco zalękniony na pierwszy rzut oka, Przemek przejmuje stery i dochodzi prawdy, odbudowując przy tym poczucie więzi i wspólnoty. Pozytywny przekaz to zachęta do jednoczenia sił i podejmowania wspólnych wysiłków, bo idąc przez życie ramię w ramię z kimś, kto nas rozumie, ma się większą moc. Pochwała inności, przyjaźni, życia we wspólnocie zapisana jest w przezabawnej historii, której największą siłą jest język.

Bohaterowie – Mariola, Heniek, Zbigniew, Stefan, Przemek, Dolores i Janusz – to mistrzowie ciętej riposty. Autorka sztuki wyposażyła swych bohaterów w lekki i żywy język – skandowanie, przyśpiewki, filozoficzne stwierdzenia, obraźliwe hasła na murze, złośliwe odzywki przeplatają się z autentyzmem i wrażliwością samotnego wróbla Przemka. Bardzo dobrze się czyta poszczególne kwestie oznaczone kolorowymi ikonkami główek na papierze udającym stary i podniszczony. Duży plus za spójność wizji Roberta Romanowicza i wyobraźnię językową dramatopisarki.

Malina Prześluga jest intrygującą pisarką i autorką wielu książek, w tym Ziuzi nagrodzonej tytułem Książki Roku 2103 Polskiej Sekcji IBBY. Laureatka konkursów, nagród i wyróżnień, wystawia swoje dramaty w teatrach całej Polski. Wymyśla nietuzinkowych bohaterów. Ma niezłe ucho do giętkiej mowy i żywego języka. Przygląda się z bliska indywidualistom i relacjom w grupie. Chyba warto mieć na nią oko.

Niebieska Kapturka
Sztybor Nowacki Mazur
Wydawnictwo Tashka
oprawa: twarda
wiek 5+
cena okładkowa: 29,90 zł

Dziób w dziób
tekst: Malina Prześluga
ilustracje: Robert Romanowicz
Wydawnictwo Tashka
oprawa: twarda
wiek 5+
cena okładkowa: 36 zł

Dunia. Nie tylko dla dziewczyn

Jak ja lubię książki o Duni! Choć nic nie zapowiadało mojego zainteresowania losami tej dziewczynki ani nie wróżyło mojej słabości do miękkich ilustracji Evy Eriksson, to i tak przepadłam. Stało się. Na pozór skromne i nie od razu wpadające w oko cztery książki z serii o Duni skradły me serce, gdy najpierw podążyłam za charakterystyczną kreską rysunków, a potem dałam się uwieść przygodom pewnej pierwszoklasistki. Napotkałam świat dziecka w wielu odsłonach. Jest tu o uczuciach z dziecięcej perspektywy. Jest o przyjaźni, szkole, wakacjach, kolegach i koleżankach. O wrażliwości, o relacjach i porozumiewaniu się. Dużo dobrego czeka na młodego czytelnika tych pięknych i pożytecznych książek. Dunia. Nie tylko dla dziewczyn!

Wydawnictwo Zakamarki podarowało nam już cztery tomy przygód Duni. Moje szczęśliwe życie, Życie według Duni, Moje serce skacze z radości i Kiedy ostatnio byłam szczęśliwa szczególnie docenią początkujący czytelnicy ze względu na jasną, przejrzystą formę i dużą czcionkę. Pierwszy tom ukazuje Dunię w momencie rozpoczęcia nauki w pierwszej klasie, niepewną i przestraszoną tak wielką i poważną zmianą. Wszystko nabiera barw, gdy dziewczynka zaprzyjaźnia się z Fridą. Tom drugi przywołuje czas wakacji spędzanych z najlepszą przyjaciółką. Część trzecia opisuje niezbyt miłe przygody w szkole, których zły czar pryska, gdy tylko Frida staje w drzwiach klasy. W czwartej zaś Duni udaje się skończyć pisać własną książkę; przeżywa jednak ciężkie chwile związane z wypadkiem taty. Nieskomplikowany język pozwala małemu czytelnikowi zrozumieć napotkane przez bohaterkę trudności, oswoić i przyjąć pojawiające się emocje, a także docenić wszystkie niesamowite chwile radości i szczęścia.

Szkolne przyjaźnie to temat rzeka. Czy te dawne, gdy my rodzice, byliśmy w wieku naszych dzieci, czy te właśnie przeżywane przez współczesne pokolenie najmłodszych. Te wszystkie dziewczyńskie i chłopackie sprawy oraz znajomości od pierwszej szkolnej ławki i huśtawki… Emocjonalne gesty, śmiertelnie poważne kłótnie, spektakularne zgody, a czasem też melodramatyczne rozstania czy pożegnania. Kto z nas nie przeżył takiej historii!

Wątek do bólu szkolny i uniwersalny, ale opowieść cudownie autentyczna i pociągająca. Taka, którą się pamięta aż po gęsią skórkę na rękach. Niezwykle żywa dzięki ilustracjom mistrzyni ukazywania emocji Evy Eriksson, w których artystka z niespotykaną lekkością przedstawia wahanie i strach w pierwszym dniu szkoły, osobiste przestrzenie dziecięcej samotności, nieśmiałość, niechęć, niepewne spojrzenia, zaciekawienie, w końcu szczęście. Ze względu na te rzeczywiste, emanujące ciepłem rysunki, jakoś szczególnie lubię serię o Duni. Mam w oczach moje wędrówki na skróty pomimo zakazu rodziców, wspinaczki na dzikie drzewa na obrzeżach miasta, wielogodzinne zabawy w parku w drodze do domu, hałaśliwą bieganinę ulicami, skoki w kałużach, ozdobne i wymyślne listy pisane z dziewczynami… Te wszystkie momenty, gdy moje serce skakało z radości :)

Uczucia dziecka zmieniają się jak w kalejdoskopie. Przypływy i odpływy. Dunia szczęśliwa i Dunia nieszczęśliwa. Jak poradzić sobie z taką burzą? Przypomnieć wszystkie piękne chwile i powiedzieć sobie przed snem: „Byłam szczęśliwa wiele razy w życiu”.

A w Zakamarkach dostępny już najświeższy tom przygód Duni Do zobaczenia następnym razem :)

Moje szczęśliwe życie / Moje serce skacze z radości / Kiedy ostatnio byłam szczęśliwa / Życie według Duni
tekst: Rose Lagercrantz
ilustracje: Eva Eriksson
Wydawnictwo Zakamarki
oprawa: twarda
wiek: 6+
cena okładkowa jednego tomu: 24,90 zł

Co to takiego piękno i sztuka?

Bardzo potrzeba takich książek. Potrzeba nam dziś zachęty do kontaktu ze sztuką od najmłodszych lat i pielęgnowania tej wyjątkowej dziecięcej ciekawości, która skłania do stawiania pytań. Dzieci, jak wiadomo, to urodzeni filozofowie. Francuska seria Dzieci filozofują od wydawnictwa Zakamarki jest więc bez wątpienia hitem dla tych wszystkich dociekliwych, którzy przyglądają się rzeczywistości, chcąc wiedzieć co, jak i dlaczego. Każda książka z tej serii zaprasza do dialogu, co w dzisiejszych czasach, jest wielką wartością samą w sobie – znaleźć czas, usiąść wygodnie czy udać się na spacer z dzieckiem, zagłębić się w rozmowie… Mieć odwagę pytać. Być otwartym na odpowiedzi. Szukać, błądzić, doświadczać, próbować, odkrywać. Śmiać się przy tym i dobrze bawić :)

Piękno i sztuka, co to takiego? to piąty tom, a do tej pory ukazały się:

• Uczucia, co to takiego?
• Życie, co to takiego?
• Dobro i zło, co to takiego?
• Ja, co to takiego?

Podążamy za pytaniami, bo to one wyznaczają formułę książki i organizują całość. Czy wszyscy tak samo pojmujemy piękno? Co jest piękne?/Kto jest piękny? Czy powinieneś rozumieć piękno? Czy każdy z nas jest artystą? Czy artysta jest wolny, kiedy tworzy? Do czego służy sztuka?

Sześć istotnych pytań to punkt wyjścia do rozważań i dyskusji. W ten sposób powstała treść tej książki – w ramach projektu zorganizowanego w jednej z francuskich szkół podstawowych, dzieci i nauczyciele spotkali się, aby rozmawiać o sztuce i pięknie. Dzięki tej niezwykłej współpracy możemy podążać z dziećmi ich tropem, ale też pozwalać im wytyczać własne szlaki i ścieżki, bo książka jest cennym drogowskazem na drodze do samodzielnego myślenia. I o to chodzi, by młody czytelnik nie otrzymywał gotowych rozwiązań, lecz zastanawiał się, wyciągał wnioski, dokonywał ocen, wyrażał opinię, zabierał głos w dyskusji… by stawał się niezależny.

Zachętą do poszukiwań i ekspresji własnego osądu jest niejednoznaczność sugestii zawartych w odpowiedzi. W każdym rozdziale temat rozwidla się jak ścieżka w tajemniczym ogrodzie. Okazuje się, że odpowiedź można zakwestionować, bo, gdyby spojrzeć na sprawę z innej perspektywy, można zyskać inny ogląd rzeczywistości. I wcale nie chodzi o uwzględnianie czy rozmywanie pojęć, lecz wzbogacenie spojrzenia. To oznacza więcej rozumienia, więcej wrażliwości, więcej uważności. Więcej szacunku w rozmowie z kimś, kto ma inne zdanie na dany temat. Warto, aby dzieci stykały się z filozofią, uczyły się rozmawiać z drugim człowiekiem, budowały autentyczną relację poprzez spotkanie.

Przykład. Pytanie 1. Czy wszyscy tak samo pojmujemy piękno?
Odpowiedzi:

• TAK, bo wszyscy mogą przeczytać w słowniku, co oznacza słowo „piękny”.
• TAK, bo wszyscy jesteśmy ludźmi.
• NIE, bo dla mnie sztuka abstrakcyjna wcale nie jest piękna. Jest do niczego niepodobna.
• NIE, bo dla mnie pająki są piękne, a inni uważają, że są brzydkie.
• TAK, bo jeśli specjalista mówi, że coś jest piękne, wszyscy się z nim zgadzają.
• NIE, bo niektórzy ludzie są niewrażliwi na piękno.

Bardzo podoba mi się to, że odpowiedzi nie są ostateczne i nie zamykają dyskusji. Wręcz przeciwnie. Po każdej z nich następuje jakieś „ale”, które otwiera kolejne drzwi w kierunku rozważań. To wielka wartość tej książki. Rysunkowy i zabawny styl ilustracji sprawia, że nawet kwestie cięższego kalibru stają się lżejsze i łatwiejsze do ugryzienia. Szczególnie doceniam fakt, że to dzieci są tu bohaterami. Czytając ich wypowiedzi i podążając ich tokiem rozumowania, mamy gwarancję autentyczności i wolności dziecięcego myślenia, a nie bierzemy udziału jedynie w projekcie dorosłych.

Ten konkretny tom – poświęcony pięknu i sztuce – bardzo mi się przyda jako uzupełnienie praktycznej części warsztatów plastycznych, które prowadzę z dziećmi. Będzie też fantastyczną inspiracją do rozmów z moją starszą córką, która oczywiście jest mistrzynią zadawania pytań, jak na ciekawe świata dziecko przystało :)

Piękno i sztuka. Co to takiego? / seria Dzieci filozofują
tekst: Oscar Brenifier
ilustracje: Remi Courgeon
wydawnictwo: Zakamarki
oprawa: półtwarda
wiek 6+
cena okładkowa: 39,90 zł

Jerzy Srokowski i Jerzy Ficowski. Baśniowa współpraca / Przygody z książką 3

Witajcie! To już ostatni wpis w projekcie „Przygody z książką”. Trzecia edycja mignęła jak jeden dzień, jak spadająca gwiazda, jak szalony pendolino. Listopad i grudzień przeleciały tak szybko i trudno mi uwierzyć, że to już koniec. Przygód i starego roku :) Przy okazji, jak to zwykle bywa w tym projekcie, rezultaty: zrujnowane oszczędności, nieskromnie rozbudowała listy życzeń, nowe marzenia i zwiększony apetyt na kolejne książki, które muszę mieć!

Na zakończenie przywołuję fantastycznego polskiego ilustratora, w którego charakterystyczne twarze z wielkimi, migdałowymi oczami – w przygodach króla Maciusia czy Piotrusia Pana – można było wpatrywać się godzinami… Pamiętacie? Dziś mam w domu tylko jedną, ale ważną dla mnie książkę z ilustracjami Jerzego Srokowskiego, więc tylko na jej przykładzie będę zachęcać do nostalgicznych powrotów lub nowych odkryć po latach twórczości wyjątkowej, niezapomnianej, czy też wciąż wartej przypominania. Najwyższa klasa wśród polskich ilustratorów. A książka to Gałązka z Drzewa Słońca, zbiór baśni cygańskich spisanych i zebranych przez pisarza i poetę Jerzego Ficowskiego. Baśniowa współpraca!

Obaj artyści są dla mnie ważni. Srokowski naznaczał wyobraźnię, kołysał do snów i marzeń o przygodach, dalekich wędrówkach i spotkaniach z bohaterami, którzy nie byli po prostu kolegami ze szkoły. Dziś, patrząc na jego ilustracje, mam wrażenie, że wgapiłam się jako mała dziewczynka w każdą kreskę i każdą plamę koloru, że poznałam na pamięć kształty i zestawienia barw, że niemal weszłam w obrazek i stałam się jego częścią, obserwatorem, który może dotknąć tak bardzo realnych postaci, przeżyć to co je spotyka…

Gałązka jest książką wyjątkową dla mnie także z tego powodu, że otrzymałam ją od babci Neli na szóste urodziny. Do dziś widnieje we wnętrzu pamiętna dedykacja dla ukochanej wnuczki, niczym szept dobiegający z przewracanych kart książki. Głos babci, która książkę dla mnie wybrała i podarowała, z tymi kilkoma prostymi słowami na pamiątkę.

Z Jerzym Ficowskim wiąże się pewna historia. Prawie dwadzieścia lat temu, w odległej epoce, gdy pisałam wiersze i zaczytywałam się w poezji, napotkałam wiersze Ficowskiego. Minimalistyczna fraza, ascetyczna oszczędność słów, które jednak rozbrzmiewały znaczeniami, waga każdego użytego słowa i przestrzeń niedopowiedzeń, gry słowne, wyczuwalna obecność i fascynacja prozą Brunona Schulza… Przepadłam natychmiast. To była bliskość od pierwszego wiersza. Zaraz potem odkryłam, że jeden z moich ukochanych poetów jest autorem tej niepozornej, zagubionej we wspomnieniach książeczki z baśniami. Odkrywałam jego biografię z wypiekami na twarzy, zarówno historie wojenne, jak i wędrówki z taborami cygańskimi w latach 50-tych… Przyjaźń z Papuszą, poetką cygańską, której twórczość pokazał szerszej publiczności, wiązała się z poczuciem winy, które męczyło go przez całe życie. Papusza za odkrycie przed obcymi wątków kultury cygańskiej została przez swoich posądzona o zdradę.

Miałam szczęście i przyjemność spotkać osobiście Jerzego Ficowskiego, gdy jeszcze żył w Warszawie, na jednym z wieczorków poetyckich. Napisałam potem do niego list, w którym przypomniałam moją fascynację Gałązką z Drzewa Słońca w dzieciństwie, przesłałam mu swoje wiersze, prosząc jednocześnie o opinię. I nadeszła odpowiedź człowieka zmęczonego już zapewne sprawami innych ludzi, człowieka, który porządkuje swoje własne życie i skupia się na tym co najistotniejsze, bo nie zostało mu wiele czasu… a jednak była to odpowiedź pełna szacunku i łagodności, otwarta, ale stanowcza, z zachętą do pisania. Plus kilka cennych rad. Wspominam dziś ten list kreślony charakterystycznym pismem w czasach, gdy jeszcze nie pisaliśmy e-maili, tylko zwykłe listy. Z uśmiechem, bardzo ciepło. Przypominając sobie skromnego człowieka w dziedzinie życia, a tak przeszywająco prawdziwego i wielkiego w poezji, w słowach, które przywoływał i misternie oswajał. Tak się złożyło, że po latach mieszkam niedaleko jego miejsca zamieszkania. Spacerując z młodszą córką w wózku, mijam czasem pamiątkową tablicę na domu, w którym żył jeszcze nie tak dawno. Taka moja historia z baśniami w tle :)

Wróćmy jednak do bajek. O bajecznych, przepysznych tytułach. Baśń przed baśniami. Matka Słońca. O człowieku co się zwał Nic. O bocianie ze złotym piórkiem. Wszystkowidzące lusterko. Trzy złote włosy króla Słońca. I – najpiękniejszy z nich – O rybaku, Urmie i ptaku Czarana. Baśnie uchylające rąbka tajemnicy nieznanej kultury, choć będącej tak blisko. Dodajmy ilustracje Jerzego Srokowskiego. Otrzymujemy (z perspektywy dziecka tak to widziałam) książkę czarów przyprawiającą o dreszcze, której nie chce się wypuścić z rąk. Odnaleziona po latach Gałązka trafia do mojej córki. Teraz ona się nią zachwyca i prosi o wspólne czytanie o Siostrze Ptaków, która rozumiała mowę ptaków. Czar nie pryska… Przekonajcie się, jeśli tylko macie ochotę.

Tylko jedna książka, a tyle wspomnień. Tymczasem zapraszam do odwiedzania pozostałych blogów w Przygodach z książką :) Dziękuję za wspólnie spędzony czas!

 

Emilia Dziubak. Malarskość i magia / Przygody z książką 3

Halo! Tu fanki ilustracji Emilii Dziubak. Nadajemy dziś o dziewięciu książkach zilustrowanych przez niezwykle utalentowaną ilustratorkę, dziewięciu, które do tej pory bliżej poznałyśmy. Będzie też o malarskości, magii, miłości, przyjaźni i przyrodzie. Sporo jak na jeden wpis, ale spróbuję pomieścić tyle tytułów i różne wątki. Zaczynamy :)

Duet Dziubak i Wechterowicz

Pierwsze nasze spotkanie miało miejsce za sprawą trzech książek stworzonych przez Emilię Dziubak i Przemysława Wechterowicza. Książki będące owocem tej współpracy oznaczają jakość samą w obie. Można je brać w ciemno, a potem smakować się obrazkami pełnymi czułości i ciepła, powracać do prostych, urokliwych opowieści, mieć je wciąż pod ręką. Moja córka pokochała każdą z nich od pierwszego wejrzenia:

• Uśmiech dla żabki – mała żabka tęskni za mamą, więc wszystkie zwierzęta pomagają ją rozweselić, przesyłając uśmiech od mamy
• Proszę mnie przytulić – podczas leśnego spaceru tata niedźwiedź i mały niedźwiadek przytulają napotkane zwierzęta, a na koniec częstują się nawzajem wspaniałym uściskiem
• W pogoni za życiem – jętka ma cały dzień na to, aby doświadczyć różnorodności i piękna świata, zanim odejdzie po zachodzie słońca

Ilustracje w trzech wspomnianych wyżej książkach to przede wszystkim nasycone ciepłem i miłością portrety rodzinne: żabka z mamą czy niedźwiadek z tatą, podczas wędrówki, w uścisku, w objęciach, patrzący na siebie z uczuciem, zatrzymani w budzących sympatię gestach, spędzający czas razem, tęskniący do siebie, wyrażający zachwyt… Bardzo ludzcy w swych rodzinnych relacjach :)

Jętka i mucha – bohaterki trzeciej książki – także zostały wyjątkowo sportretowane. To opowieść nie tylko o przyjaźni trwającej jeden dzień, ale też otwartości na inność, wzajemnym zrozumieniu, tęsknocie za pełnią życia, przemijaniu, ulotności każdej chwili, o apetycie na życie. Wzruszająca dla rodzica do czytania dziecku, które jeszcze nie jest świadome upływu czasu. Ta ulotność oddana jest w każdym geście ilustratorki, w nasyconych kolorami pejzażach, w pełnej szczegółów wędrówce głównych bohaterek, której odsłony zmieniają się jak w kalejdoskopie… Trzeba przecież zdążyć jeszcze wszystkiego spróbować!

I znów portrety – zabawne, żartobliwe, pełne sympatii, trochę w stylu retro, z przymrużeniem oka…

Poniżej ilustracja, której magia zatrzymała mnie na dłużej. W momencie, kiedy ją ujrzałam, wyobraźnia i talent ilustratorki zawładnęły mną do tego stopnia, że dziś nie mogę przejść obojętnie obok jakiejkolwiek książki przez nią zilustrowanej. Tym co mnie tak urzekło jest malarskość. Wszystkie moje pasje i zawodowe ścieżki życiowe związane z malarstwem odżyły w jednej chwili i poruszyły znajome struny. W malarstwie obraz buduje światło i kolor. Użycie koloru i światła przez Emilię Dziubak sprawia właśnie, że niektóre jej ilustracje działają jak obrazy. Przywodzą na myśl niezwykle malarskie efekty światła i cienia z obrazów mistrzów malarstwa europejskiego XVI i XVII wieku. Oto kilka urzekających przykładów :)

Kot Kameleon

Emilia Dziubak zadebiutowała w 2011 roku książką Gratka dla małego niejadka, która trafiła na listę 100 najpiękniejszych książek świata w 4 edycji Konkursu CJ Picture Book Awards w Korei. Autorka ma na koncie kilkadziesiąt tytułów wydanych w Polsce i za granicą, liczne wystawy swoich prac, ilustracje i grafiki dla prasy. A my cieszymy się, że wciąż przybywa książek z tak pięknymi ilustracjami. Prace ilustratorki – te starsze i te najnowsze – można oglądać na jej blogu i na profilu FB.

Ostatnio wpadł mi w ręce Kot kameleon i Dzień czekolady. Relacje, przyjaźń, wyjazd i tęsknota, wyobraźnia, stary strych, babcia, przyroda. Milo jeszcze nie wie o ich istnieniu, bo czekają w zakamarkach szafy na świąteczny czas :)

Pożyczalscy

Klasyka światowej literatury dziecięcej. Milo włącza do swej kolekcji kolejne tomy przygód Pożyczalskich autorstwa Mary Norton (pierwotnie wydawanych od 1952 roku). Zostały jej jeszcze dwa:

• Kłopoty rodu Pożyczalskich
• Pożyczalscy idą w świat
• Pożyczalscy na wyspie
• Pożyczalscy w przestworzach
• Pożyczalscy pomszczeni

Trudno nie zaprzyjaźnić się z rodziną maleńkich stworzeń mieszkających pod podłogą, które za sąsiadów mają ludzi. Czasem coś od nich pożyczają, ale nie mogą być przez nich odkryte. Dwa światy spotykają się jednak… i wynika z tego zdarzenia cała masa przygód. Wszystko opatrzone baśniowymi, magicznymi wręcz ilustracjami, szczególnie zapadającymi w pamięć, gdy przedstawiciele „wielkoludów” ocierają się o świat maleńkich, będąc czasem tylko o krok od spotkania :)

Styl charakterystyczny i rozpoznawalny. Malarsko przedstawione losy i przygody. Kolory i światło do śledzenia z zapartym tchem!

Rok w lesie

O Roku w lesie, będącym na ustach i blogach wszystkich, miałam okazję pisać dla Ładnebebe. Wspaniała kartonówka do śledzenia szczegółów, uczenia się pór roku i życia zwierząt w rytmie przyrody. Do odkrywania, powracania, śmiania się, wspólnych wycieczek w labiryncie, ślęczenia nad obłędnie pięknymi planszami… Moje ulubione plansze to noc czerwcowa oraz jesienne – wrzesień i październik! Moją córkę zaś porywa zabawa w obserwowanie jak rozmnażają się poszczególne gatunki, jak rozwija się życie rodzinne zwierząt. Niektórym nadaje imiona w dowód sympatii :)

Uwielbiam scenki rozgrywające się symultanicznie w różnych zakamarkach lasu. Jak na obrazach Brueghla.

Dzień czekolady

Ostatni nabytek – o przyjaźni – pod choinkę. Jeszcze o tej książce napiszę. Tymczasem zostawiam Was z magicznymi dniami w kilku obrazkach. I cóż, będziemy dalej wypatrywać książek zaczarowanych przez Emilię Dziubak. Czekają: Ręcznikowiec, Zielony wędrowiec, Pożyczalscy, A ja nie chcę być księżniczką, Straszny sen słonia, Klasycy dzieciom, Gratka dla małego niejadka, Kolorowy szalik i wiele innych…

Zapraszam do odwiedzania pozostałych blogów w Przygodach z książką :)

Emmanuelle Houdart. Zagadkowa rysowniczka / Przygody z książką 3

Dziś zapraszam Was na spotkanie z „zagadkową rysowniczką” urodzoną w Szwajcarii, Emmanuelle Houdart, która dała się poznać w Polsce dzięki dwóm książkom. W 2012 roku Wydawnictwo Format wydało Cyrkowców, a rok później Szczęśliwych rodziców. Zajrzymy do wnętrza obu tych niezwykłych książek, a gdyby ktoś miał apetyt na więcej, polecam obejrzenie galerii prac artystki na jej stronie internetowej.

Szczęśliwi rodzice to poruszająca książka – pełna misternie tkanych ilustracji o przedziwnych, wyrafinowanych fakturach i deseniach, dopełnionych niezbyt dużą ilością tekstu. Słowa jednak są treściwe, gęste i życiowe. W całości tchną bajką, fantazją, wyobraźnią, wspomnieniem, będąc zarazem tak prawdziwymi…Warstwa tekstowa, autorstwa Laetitii Bourget, przedstawia zwykły kawałek życia, jaki wszyscy znamy. Spotykają się mężczyzna i kobieta, kochają się, rodzi im się dziecko, dorasta i odchodzi swoją drogą. Na szczęście oni mają siebie. I się kochają.

Ta pozorna prostota faktów zyskuje jednak inny wymiar w towarzyszących im obrazach. Wielkie uczucie i czułość odmalowana we wszystkich odcieniach magenty. On ją nosi na rękach i rozpieszcza ciężarną, spełniając dziwaczne zachcianki.

Kobieta się zmienia. Rodzi się dziecko. Spokój ustępuje zmęczeniu i trosce. Cienie pod oczami. Intensywny zapach z pieluszki. Zazdrość, zranienie, bliskość, szukanie zgody pomimo różnic, góra miłości, ocean mądrości… Powracam do tej książki po 2 latach, gdy po raz drugi zostałam mamą i znów mnie wzrusza rodzinna wspólnota, poczucie przynależności, tajemnicy, nieuchronności. Zwykłe-niezwykłe życie. Niepojęte doświadczenie rodzicielstwa.

Ilustracje pozostają w pamięci. Raz ujrzane, nie gasną i nie bledną. Są wyjątkowe, a może dziwne? Jakby wydostały się ze snów najgłębszych, tam, gdzie śpią obawy i lęki, w miejscach, których nie chcemy dotykać…, bo wiemy, że nasze dzieci od nas odejdą w swoją stronę, ale jeszcze nie teraz, to będzie potem, teraz nie będziemy o tym myśleć… Bajkowe ilustracje stopniowo, niespiesznie, w doskonałej harmonii z tekstem, oswajają nas z losem. Wszystko się dzieje liniowo, od tej wyczekanej maleńkości, aż po zatroskane twarze starzejących się rodziców, którzy zostają sami. Ostatni obraz jest jednak pokrzepiający – to obraz życia. Liczna rodzina przy wspólnym stole, razem, we wszystkich odcieniach miłości.

Szczęśliwi rodzice
tekst: Laetitia Bourget
ilustracje: Emmanuelle Houdart
Wydawnictwo Format 2013

Cyrkowcy

Cyrkowcy zaś to książka osobliwa. Najpierw Emmanuelle Houdart rysowała portrety bajecznych postaci – Siostry Syjamskie, Kolos, Kobieta z Brodą, Człowiek Pień, Liliputka, a potem Marie Desplechin pisała teksty, historię każdego bohatera i bohaterki tej niecodziennej kolekcji. Wędrowny cyrk. Miejsce spotkania ludzi, którzy stoją nieco odwróceni bokiem do świata, których świat nie zawsze może pomieścić, zrozumieć, przyjąć. Wymyśliłyśmy wspólnie (…) tę bardzo ludzką rodzinę, którą rządzi fantazja, odwaga i przemyślność. I miłość, oczywiście. (M. Desplechin).

Słowo od wydawcy: Te przepiękne opowieści można czytać co najmniej dwojako – jako baśnie o cyrkowej krainie czarów albo jako metaforę rzeczywistego świata, w którym prawo do najpiękniej malowanych przez los historii i uczuć mają wszyscy, także ci całkiem różni od nas, czas odrzucani, trudniej dostępni, inni.

Książka została nagrodzona Bologna Ragazzi Award 2012.

Cyrkowcy
tekst: Marie Desplechin
ilustracje: Emmanuelle Houdart
Wydawnictwo Format 2012

Zapraszam do odwiedzania pozostałych blogów w Przygodach z książką :)

Jan Marcin Szancer i Antoni Uniechowski. Wspomnienia / Przygody z książką 3

Dziś nie naciągnę Was na wydatki książkowe. Dziś wzięło mnie na wspomnienia i pokażę Wam stare książki. Klasyka mojego dzieciństwa. Dwie sylwetki kiedyś stale obecne i ważne, dwa nazwiska, które na zawsze naznaczyły moją dziecięcą wyobraźnię.

Dziś czeka na Was dużo zdjęć. Zapraszam do świata ilustracji dla dzieci sprzed kilku dekad – Jan Marcin Szancer i Antoni Uniechowski w rolach głównych!

Tajemnicze inicjały

Widzicie litery w prawym dolnym rogu książki? To zakamuflowane w ilustracji „jms” albo „AU” wydawało mi się bardzo, bardzo tajemnicze, gdy jeszcze byłam małą czytelniczką. Miałam blade pojęcie o podpisach i inicjałach, nie wnikałam kto jest autorem danego obrazka. Obrazki były dla mnie anonimowo piękne!

Chciałabym pokazać Wam cztery wyjątkowe książki, które miały dla mnie jako dziecka wielkie znaczenie. Tak się składa, że wszystkie są zilustrowane przez J. M. Szancera i A. Uniechowskiego. Są takie książki, których tekst mógłby dla mnie w zasadzie nie istnieć, bo ilustracje załatwiały sprawę. Mimo że nauczyłam się czytać dość wcześnie, niektórych opowieści po prostu nie chciało mi się czytać, wolałam sama snuć swoje historie i przygody, zanurzając się w podsuniętych przez ilustratorów obrazach. Taką książką była dla mnie pierwsza część przygód Kasi i Piotrusia (o istnieniu drugiej części dowiedziałam się niedawno dzięki Przygodom z książką).

Dom pod kasztanami
autorka: Helena Bechlerowa
ilustrował: Jan Marcin Szancer
wydawnictwo: Nasza Księgarnia

Stare strychy pełne gratów zawsze wydawały mi się najbardziej inspirującymi przestrzeniami do eksploracji dla dzieci. Moja babcia Nela też miała taki strych, z zakurzonymi rysunkami, walizami, tobołkami, meblami. Czas uśpionych przedmiotów, zapomniane muzeum, święta przestrzeń opuszczona przez czas i pamięć ludzi… Kraina wyobraźni. Ach!

Makówkowy Król. Gdy patrzę na ten obrazek, od razu przypominają mi się wakacje u babci i ogród, w którym rosły maki. Zamierzchłe czasy, gdy obserwowaliśmy cykl życia makówki, a najbardziej korciło wyciąganie jeszcze białego, miękkiego maku z niedojrzałej kulki. Pamiętam wciąż ten cichutki stukot wysuszonych ziarenek, które, po potrząśnięciu makowego domku, wylatywały nam na dłonie przez maleńkie okienka…

Tak wygląda dziś tył książki. Wiem, nie ma się czym chwalić… przypuszczam, że była to moja interpretacja Kasi, Piotrusia i kota Tymonka-Tygryska :)

Brzechwa dzieciom
autor: Jan Brzechwa
ilustrował: Jan Marcin Szancer
wydawnictwo Nasza Księgarnia

Tym razem zbiór wierszy. Wiele z nich wszystkie dzieciaki z dawnych lat znały na pamięć. Poza tym była to lektura dla klasy pierwszej. Uwielbiałam poczucie humoru autora!

„Posłał kozioł koziołeczka
po bułeczki do miasteczka”
Tak zaczynał się jeden z moich ulubionych wierszy.

Niezwykła galeria portretów bohaterów tej książki do dziś pozostaje w pamięci. Te obrazki kochałam za kolory; dziś doceniam też wielką swobodę i kunszt wykonania. Stonoga!

Wiadomo, że Kaczka Dziwaczka była dziwna, ale najdziwniejsza wydawała mi się ta ilustracja. Trochę odstająca od reszty, stworzona jakby w innym stylu – z postaciami schematycznymi, narysowanymi bardzo umownie, wcale nie jak u Szancera – odrealnionymi. I te głowy bez twarzy… Jak byłam mała, myślałam o tej ilustracji jako o niedokończonej ;-)

Fascynował mnie ten elegancki lis, ale już długi – wielostronicowy – wiersz o jego przygodach był dla mnie nie do przełknięcia ;-)

Baśnie narodów Związku Radzieckiego
autorki: W. Markowska i A. Milska
ilustrował: Antoni Uniechowski
wydawnictwo Nasza Księgarnia

Moja kolejna miłość. Dziwny tytuł – najważniejsze, że bajki, reszta brzmiała dla mnie niezrozumiale, a więc egzotycznie. Podobało mi się, że są tam różne bajki z wielu krajów, co czuło się w imionach (Iwan, Miszka, Aleksy, Gregory, Aszwili, Sałym-chan) oraz ilustracjach, na których bohaterowie opowieści mieli na sobie dziwne stroje. Lubiłam też takie obco brzmiące słowo jak carewna. Carewien i królewien zresztą było w tych baśniach mnóstwo. Nie mogłam od nich oderwać oczu :)

Najbardziej lubiłam bohaterki, które nie czekały całe życie na księcia, który przypadkiem zaplącze się w las, zakocha się, uratuje i weźmie za żonę, lecz takie, które były aktywne i radziły sobie w trudnych okolicznościach na przykład dzięki sprytowi :)

Księga papugi
opracowanie: W. Markowska i A. Milska
ilustrował: Jan Marcin Szancer
wydawnictwo Książka i Wiedza

O baśniach perskich już kiedyś pisałam przy okazji bajkowego projektu blogowego, w ramach którego robiłyśmy z Milo wspaniałe kolorowe przedstawienia do baśni z różnych stron świata. Podobnie jak baśnie z ZSRR, lubiłam tę książkę za egzotykę i przepiękne, kolorowe ilustracje Szancera. Zachwycała mnie też szkatułkowa narracja: ktoś opowiadał historię, w której ktoś opowiadał historię, w której to ktoś inny opowiadał kolejną historię…

Niewiarygodne – ta książka ma ponad sześćdziesiąt lat (wydanie z 1951 roku), a trzyma się rewelacyjnie jak na swój wiek :)

Mali-Szeker…

Szancer po raz kolejny zaczarował mnie – małą dziewczynkę! Jak już napatrzyłam się na bogate stroje pięknych kobiet o imionach brzmiących jak nazwy przypraw z dalekich krajów, zakładałam specjalne zeszyty z modą, w których powstawały niesamowite kolekcje kobiece. Lubiłam rysować, a Szancer był w tamtym okresie, choć tego sobie nie uświadamiałam, wspaniałą inspiracją.

Piękna i mądra Mir-I-Szach-Bano…

Dilefruz…

Koty Szancera

Kilka kocich portretów wg Szancera, z różnych opowiastek i źródeł. Lubię te oczy :)

Tak wyglądałam wczoraj w nocy na klawiaturze komputera, obrabiając zdjęcia do tego wpisu :)

Uwiodły mnie stare książki. Chyba pokuszę się któregoś razu o jeszcze więcej wspomnień. Za dwa tygodnie mam jednak trochę inne, bardziej współczesne, plany. Do zobaczenia!

P.S. U Dwóch Sióstr świeże wznowienie Małej księżniczki z ilustracjami Antoniego Uniechowskiego.

Na koniec zapraszam do odwiedzania pozostałych blogów w Przygodach z książką :)

Benjamin Chaud. Ilustracje / Przygody z książką 3

Nowa formuła! W poprzednich dwóch edycjach Przygód z książką tworzyłyśmy z Milo książki artystyczne i powstała oddzielna półka w biblioteczce, pełna niezwykłych, własnoręcznie zrobionych książek. Tym razem będziemy dzielić się naszą pasją do ilustracji i zapraszać do każdego odcinka wyjątkowego, szczególnie przez nas lubianego i cenionego ilustratora bądź ilustratorkę książek dla dzieci.

Dzisiejszym gościem jest Benjamin Chaud!

Od pierwszego wejrzenia

Jest autorem ponad 60 książek, urodził się, studiował i tworzy we Francji. Prawie wszystkie wydane w Polsce książki przez niego zilustrowane trafiły do naszego domu, bo pokochałyśmy jego twórczość od pierwszego wejrzenia. Obecnie oczekujemy na Zakamarkowe zapowiedzi z jego ilustracjami. Na stronie wydawnictwa Zakamarki widnieją tytuły książek do tej pory przez nie wydane, a u Dwóch Sióstr można sprawdzić te pozycje z ilustracjami Chaud, które trafiły na rynek polski.

Misiowa piosenka

Rozpoznawalny styl, lekkość w rysunku i warstwie malarskiej, rozmach, ale też dbałość o szczegół. Benjamin Chaud wspaniale opowiada o swej pracy i o tym jak powstawała Misiowa piosenka, książka o byciu tatą. Pewnego razu miś znika, a tata wyrusza na poszukiwania synka…

Z lasu droga wiedzie do opery! Na dachu zaś – słodkie zakończenie niebezpiecznej przygody :)

Lalo, Binta, Babo

Tą pierwszą miłością było spotkanie z trzema niezapomnianymi książeczkami dla młodszej widowni – przygodach rodzeństwa z pewnej rodziny. Mowa o książkach:

• Lalo gra na bębnie
• Binta tańczy
• Babo chce

Milo była jeszcze malutka, kiedy zaczęłyśmy czytać te krótkie opowiastki. Jej wyobraźnię rozbudzały wtedy głównie zabawne obrazki – spotkania ze zwierzętami, spacery, rodzinne pieczenie ciasta, wstawanie, deszcz, taniec, gra na bębenku. Ukochane książki wiele przeszły, tak zresztą dziś wyglądają – po przejściach. Zagniecione miejscami, naderwane i poklejone, czytane bez końca i budzące zachwyt na twarzy dziecka!

Świat Pomela

Nieco później Milo dorosła do filozoficznych rozważań na temat życia i świata w wykonaniu słonia o imieniu Pomelo. W książkach z tej serii napotkałyśmy przepiękną i wzbudzającą uśmiech różnorodność postaci. Niezwykle prosto narysowanych, a jakże wyrazistych i pełnych charakteru!

• Pomelo i kolory
• Pomelo i kształty
• Pomelo i przeciwieństwa
• Pomelo jest zakochany
• Pomelo ma się dobrze pod swoim dmuchawcem
• Pomelo się zastanawia
• Pomelo śni
• Pomelo wyrusza za mur ogrodu

Za co kochamy ilustracje w książkach o słoniu Pomelo?

• sympatyczne postacie

• sugestywne sny słonia Pomelo
• wciągające światy jego rozważań
• nonszalanckie przedstawienia przyrody
• abstrakcyjne pojęcia mistrzowsko przełożone na obrazy (np. przeciwieństwa)

• ciepłe i pozytywne relacje między postaciami
• piękne i zabawne przedstawienie przyjaźni, wsparcia, empatii
• umiejętność ukazania trudnych emocji kreską i kolorem – lęku, zagubienia, niepewności
• wspaniałe poczucie humoru!

Czas szkoły

Przyszedł czas na szkolne skojarzenia z lekcjami, spóźnieniami, nieodrobionymi pracami domowymi… Wpadłyśmy na kolejne książeczki: Spóźniłem się do szkoły, bo… oraz Nie odrobiłem lekcji, bo…

Znów spotkanie z bogactwem szczegółu i zaskakującym nagromadzeniem śmiesznych scenek, bo… cała książka, z minimalną ilością tekstu, jest właściwie atlasem szkolnych wymówek, zilustrowanych ze wszystkimi możliwymi absurdami i meandrami wyjątkowej uczniowskiej wyobraźni. Wskoczcie w te rysunki i przypomnijcie sobie dawne szkolne czasy! Benjamin Chaud w roli zręcznego zmyślacza niestworzonych historii!

Czas Mikołaja

Już drugi rok czytamy Wierzcie w Mikołaja! – książkę wspomagającą oczekiwanie na święta Bożego Narodzenia, która ma strukturę kalendarza adwentowego. Każdego dnia odczytujesz jeden rozdział odpowiadający długości jednego dnia. Ostatni zaś oznacza, że właśnie dotarliśmy do Wigilii. W tej książce Benjamin Chaud zilustrował rozwijającą się znajomość dziewczynki, która oczekuje świąt tak samo niecierpliwie jak każde inne dziecko na świecie, z Czupurem, pomocnikiem Mikołaja, a w końcu z samym Mikołajem. Zaskakująca, nietypowa, czasem dziwna to przygoda.

Portrety postaci pełne charakteru, wydobyte lekką kreską, z piękną, świąteczną kolorystyką w tle i bożonarodzeniowymi motywami…

Na tropach Yeti

Ilustracje Chaud kochamy także za nieziemsko malowane i rysowane przedstawienia przyrody i pór roku. Uwielbiamy te wszystkie leśne zakamarki, zimowe przestworza, dalekie wędrówki, zalesione wzgórza, głębokie śniegi i gęste śnieżyce, złote światło, mgły i deszcze, ogrody warzywne…

W książce Yeti spotykamy dzieciaki z osobowością, ciekawe świata… na tropie Yeti… Okazuje się bowiem, że mieszka niedaleko, w pobliskich górach i nie jest sam…

I jeszcze lubimy te ilustracje za to jak Chaud potrafi ukazać świat dzieci, ich zabaw i przygód :)

Niedługo w Zakamarkach nowe przygody braci Uno i Matiego w kolejnej odsłonie – Duch z butelki! Czekamy cierpliwie.

Na koniec zapraszam do odwiedzania pozostałych blogów w Przygodach z książką :)

Przygody z książką 3 / Blogi w projekcie

Jesień pachnie książkami :)

Projekt Przygody z książką 3 startuje na dniach, a do końca grudnia spotykamy się na blogach, które z radością Wam przedstawiam. Niektóre uczestniczki to weteranki projektu – od pierwszej edycji niezmiennie inspirują i mobilizują do działania, inne właśnie rozpoczynają z nami przygodę. Czuję, że znów będzie na co wydawać zaskórniaki. Książki, czekajcie na nas – nadchodzimy!

Więcej o samym projekcie możecie przeczytać we wpisach z kategorii Przygody z książką. Tutaj będę zamieszczać linki do wpisów na wszystkich blogach i aktualizować spis co 2 tygodnie.

Antyterrorystka

Nazywam się Małgorzata. Jestem mamą 3.5-letniej Lenki, absolwentką pedagogiki opiekuńczej, wczesnej edukacji i oligofrenopedagogiki. Obecnie jestem osobą bezrobotną – zajmuję się wychowywaniem córki. Bardzo lubimy czytać książki i chętnie podzielimy się naszymi ulubionymi lekturami z innymi :) Mój blog- tematyka w większości związana z dziećmi.

1. Niebiańscy przyjaciele
2. Kotka uczy i bawi
3. Dziewczynka, która skradła nasze serca
4. Skąd się biorą książki?
5. Pierwsze czytanki – nie tylko dla starszych dzieci
6. Najpierw bajka – później książka

Bawimy się my trzy

Bawimy się my trzy, czyli Ola, Iga, Eva. Wyszarpujemy wszystko co najlepsze z każdego dnia, który spędzamy wspólnie. Czas umilamy sobie czytając księgi, tworząc zabawki, wyżywając się artystycznie, eksplorując przyrodę… a to, w którym kierunku podążamy zależy od dziewczynek, ja idę ich tropem.

1. Profesor Astrokot odkrywa kosmos
2. Kanapony
3. Ciało człowieka. Trójwymiarowa podróż po ludzkim organizmie
4. Książka „52 tygodnie” i jej ożywione ilustracje
5. „Czerwony Kapturek”. Przekład pierwotnej wersji bajki braci Grimm oraz mistrzowskie ilustracje Joanny Concejo

Chatka na sowich nóżkach

Blog Chatka na sowich nóżkach powstał z potrzeby zanurzenia się raz jeszcze w lektury z czasów własnego dzieciństwa. Chcąc zarazić dzieci pasją czytania sięgamy do klasyki literatury dziecięcej, jak również do  utworów z lamusa, wymagających niekiedy odkurzenia z warstwy niepamięci osnutej wokół nich. Czytając razem uczymy się na nowo odkrywać czar starych książeczek. Kochamy pożółkłe stronice i spłowiałe ilustracje. Pochodną lektury są wspólne zabawy i twórcze poszukiwania.

1. Przygody jeża spod miasta Zgierza
2. Puszek z wiewiórczej rodziny
3. To samo inaczej
4. Śmiechu warte cz. II
5. Zajączek z rozbitego lusterka
6. Jaś i Małgosia

Ciekawe dzieci

Jestem mamą trójki chłopców. Chłopców ciekawych świata. Staram się z całych sił, aby tej ciekawości nie zatracili. Nasz blog jest jeszcze młody, ale ostatnio dość sporo się u nas dzieje!

1. Dobranoc, Albercie Albertsonie. Gunilla Bergstrom. Przygody z książką
2. Pszczoły
3. Kokeshi – Przygody z książką
4. Dziwne zwierzęta – Przygody z książką
5. Przygody z książką ostatnia odsłona

Cudowne i pożyteczne

Blog o magii dzieciństwa. I o tych wszystkich rzeczach, które pomagają ją tworzyć. O pięknie ilustrowanych książkach, tych starych i tych nowych. O tajemniczych baśniach. O wyjątkowych zabawkach. O skarbach dzieci. O ciekawych miejscach. I o tym, co najbardziej magiczne z magicznych – o teatrze.

1. Archi. Tekturki. Powojenne budynki warszawskie
2. Mój dom zamieszkały potwory
3. Dziecięca klasyka w pięknym wydaniu: Piotruś Pan
4. Kolorowe miasta – książki do kolorowania #1
5. O Mikołaju, który zgubił prezenty
6. 52 tygodnie z rysunkami, które uskrzydlają i inspirują – Książki do kolorowania #2

Czytodajnia

Violetta Biernacik – kustosz w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Pracuję w oddziale dla dzieci i młodzieży. Jestem moderatorem Dyskusyjnego Klubu Książki dla dzieci i młodzieży „Czytodajnia”. Lubię czytać książki, robić na szydełku i drutach, kocham ogród i rośliny. Mam córkę, nastolatkę, Madzię.

1. Eve Ainsworth „7 dni”
2. „Brat” Ewa Kiereś
3. Postaci z mitologii słowiańskiej

Domowy bajzel

Domowy bajzel, którego sprawcą jest rozgadany czterolatek. Nasz syn – pędziwiatr, gaduła i molik książkowy. Są jeszcze rodzice, próbujący ogarnąć cały ten bajzel, zwany potocznie rodzicielstwem. Znajdziecie u nas masę zdjęć ukazujących codzienność z czterolatkiem na pokładzie. Pokazujemy ciekawe książki z naszej biblioteczki, fajne gry, pomysły na zabawę i odrobinę maminego rękodzieła. A wszystko dokumentuje matka z 30tką na karku, próbująca połączyć pasję do fotografii i scrapbookingu z wychowaniem syna.

1. Sylabami po Krakowie
2. Przygody z książką – Olesiejuk uczy dzieci anatomii
3. Chwała Zielonym Lasom!
4. Czekamy…
5. Wiwat Skrzaty!
6. Wielkie sprawy małych bohaterów

Donkowo

Donkowo to blog Agaty, mamy Donatana i żony Piotra. Kury domowej z wyboru. Blog powstał z myślą o zatrzymaniu chwil, które są ulotne, a pamięć często zawodzi. Nie znajdziecie na nim twarzy Donka, bo cenimy jego prywatność i bezpieczeństwo. Znajdziecie u nas to co lubimy i to co dla nas ważne. Zatrzymujemy ważne momenty.

1. Mam przyjaciela kierowcę ciężarówki
2. Zimowe opowieści Peppy
3. Co wypada, a co nie wypada

Dzika Jabłoń

Życie i sztuka. Nauka i zabawa. Twórcze dziecko. Inspirujący rodzice.

1. Benjamin Chaud. Ilustracje
2. Tomasz Samojlik. Nie tylko komiks
3. Jan Marcin Szancer i Antoni Uniechowski. Wspomnienia
4. Emmanuelle Houdart. Zagadkowa rysowniczka
5. Emilia Dziubak. Malarskość i magia
6. Jerzy Srokowski i Jerzy Ficowski. Baśniowa współpraca

 

EdMontessori

Edukacja domowa Montessori_edMontessori, to miejsce, gdzie znajdziesz moje inspiracje do nauki w domu  dzieci.

1. Czas na Egipt
2. Wyprawa na księżyc
3. Najsłynniejszy francuski kot

Emilowowarsztatowo

Chciałabym przedstawić Państwu Emila i Marcela.
Emil, Marcel oraz ja – mama Izabela Jędrulak-Mocur postanowiliśmy na swoim blogu EMILOWOWARSZTATOWO podzielić się z czytelnikami tysiącem pomysłów na świetną zabawę w domu, na zewnątrz, w ogrodzie, lesie czy podczas wycieczki… kto co lubi. Sami zobaczcie czym są Magnetyziaki, Mamiaki, Liściaki, Pokrywkowce albo Stworki Śmieciorki . W rękach Emila zwyczajne przedmioty: kuchenne przyprawy, taśma klejąca dziurkacz, plastikowe opakowania, kable, kasze, makarony, owoce, liście, nici znajdują nowe, niezwykłe zastosowania. Tworzymy akcje malarskie, graficzne, rysunkowe. Tworzymy książki artystyczne i obiekty .Oraz wiele, wiele innych wspólnych akcji, podczas których bawimy się, uczymy i poznajemy siebie. Zapraszamy :)

1. Przygód z książką ciąg dalszy – zbiór
2. Datownik ilustrowany
3. Rymówki tekstylne
4. Domek dobrych wspomnień
5. Opowieści zimowe

Filia na poddaszu

Poddasze to miejsce spotkania dwóch żywiołów – racjonalnej dorosłości i dziecięcej fantazji. Wspólnie poznajemy świat, przyglądając się otaczającym nas słowom i obrazom. Szczególnie interesują nas książki. Uwielbiamy zwłaszcza te, w których ostatnia strona nie jest końcem, ale początkiem nowej historii. Tym razem naszej.

1. Figlarne, złośliwe, tajemnicze – „Domowe duchy”
2. Duchy, wampiry, czarownice
3. Inwentarz drzew
4. Wynalazca
5. Majstrujemy przy literach, czyli zabawy z typografią
6. „Mat i świat”

Humahuppa

Humahuppa, zwana Humą, czyli żona Paskuda, mama Humiszaka i Humisi ;-). Zakochana w papierze i wszelkim rękodziele, lubiąca twórczo spędzać czas i świetnie bawić się ze swoimi dziećmi. Blog to więc głównie dokumentacja poczynań scrapbookingowych oraz naszych pomysłów na zabawy.

1. To wszystko moja wina, czyli nowi lokatorzy…
2. Jesienne zabawy książką inspirowane
3. Turlututu, gdzie jesteś?
4. Ratunku! Halo! To jest Gruffalo!

IGranie z Tosią

Kochamy książki, uwielbiamy czytanie, szczególnie to wspólne. Ja nie mogę się powstrzymać od kolekcjonowania kolejnych pozycji książkowych na półce i piętrzenia coraz wyżej mojej sterty książek do przeczytania (która wciąż rośnie mimo, że czytam, czytam cały czas). Mała, czternastomiesięczna Tosia nie może się natomiast powstrzymać od nieustannego kartkowania, przeglądania, pokazywania na kolejne obrazki i pytania co na nich jest. Najbardziej z całego dnia lubimy tę godzinę przed snem, kiedy wspólnie czytamy, aktualnie Wielką Księgę Kubusia Puchatka. Tosia ma dłuższe doświadczenie czytelnicze niż niejeden dorosły, a na koncie przeczytane wspólnie ze mną cztery książki (Lato w Dolinie Muminków, Jesień w Dolinie Muminków, Kubuś Puchatek i Chatka Kubusia Puchatka) i to wszystko odkąd skończyła sześć miesięcy. Mam nadzieję, że wyruszycie razem z nami ku Przygodzie z książką :)

1. Przygody z książką 3: Obrazki dla maluchów
2. Przygody z książką 3 : Kolory po francusku
3. Przygody z książką 3: Leśne odkrycia
4. Przygody z książką 3: Mysi domek
5. Przygody z książką 3: Niezwykłe przygody latającej myszy
6. Przygody z książką 3: Madeline

Igulec i jego zrzędliwy matulec

Blog pisany na dziwnej, małej, zimnej wyspie. Jego główną postacią jest Ignaś, ekspresyjne blond stworzonko, najczęściej goniące dwa koty i ganiane przez jednego psa. Głośne przypadki tytułowego Igulca zapisywane są już przez lekko przygłuchą, ale nadal pełną zapału Matkę Kwiatka.

1. O przyjaźni i bohaterstwie, czyli opowieść o biedronce
2. Książki dla dzieci – „Pupy, ogonki i kuperki”
3. „Grzeczna” Gro Dahle, Svein Nyhus

Julia Orzech

Kiedy dowiedziałam się, że noszę pod sercem naszego bąbelka, pierwsze co przygotowałam to książki, którymi zaczytywałam się w dzieciństwie. Czytałam naszemu synowi od chwili, kiedy był małą fasolką i tak nam już zostało. Tymek ma już 5 lat, bujną wyobraźnię i wielką chęć czytania książek. Czytamy więc ciągle i w każdym miejscu. Blog Julia Orzech (to pseudonim literacki, który wymyśliłam sobie w wieku 8 lat, kiedy marzyłam o tym, że zostanę pisarką) powstał po to, abyśmy mogli dać upust swoim myślom, wrażeniom i emocjom po każdej lekturze. Początkowo miało być tylko o książkach, ale że życie 5-latka jest takie ciekawe, wkradają nam się czasem nieco bardziej rodzinne wpisy…

1. Ignatek szuka przyjaciela – Paweł Pawlak
2. Mazurek Dąbrowskiego w wykonaniu Tymka
3. Królewna – Roksana Jędrzejewska-Wróbel
4. Co robią samoloty i Skąd się bierze miód
5. Tajemnica pożarów, wizyta w kinie i wygrana w konkursie

Julka i jej miejsce na ziemi

Sylwia, czyli mati – a jak mati, to Niespokojna dusza, ucząca się usiedzieć na miejscu, mama małej księżniczki, która już taka nie jest mała, bo pięcioletnia. Obie kochamy książki, kochamy je czytać, wąchać, a jeszcze jakiś czas temu Julka lubiła je jeść – także sami rozumiecie „Przygody z książką” to coś dla Nas:)

1. Historia z logopedą w tle
2. O przyjaźni słów kilka
3. Wejdź do Zaczarowanego lasu
4. Własna historia namalowanej opowieści
5. Oswoić pszczołę

Kawa z cukrem

Witaj! Gdy czytasz te słowa ja zapewne biegnę gdzieś za Chłopcem (3 lata) i Dziewczynką (1,5 roku), piję kawę, czytam książkę (z dużym prawdopodobieństwem dla dzieci), gotuję, koloruję albo śpię. Możliwe też, że siedzę przy komputerze i piszę. A piszę o tym, co mi w duszy gra. O tym i o tamtym. O tym, co (dla mnie) ważne. O Dziewczynce i Chłopcu.

Jestem nieidealna i wcale nie chcę być. Nie jestem nadzwyczajna i w zwyczajnych rzeczach odnajduję radość i pomysły. W każdej rzeczy staram się dostrzegać piękno i potencjał.

Z wykształcenia jestem pedagogiem zdrowia. Posiadam też dyplom w zakresie zarządzania kapitałem ludzkim. Pracuję jako menadżer ogniska domowego.

Cii… Jeśli jeszcze nie wiesz, najlepsza Kawa to ta z cukrem – pobudza ciało i umysł! ;)

1. Na Agi Bagi, Agi Bagi, Agi Bagi
2. Jestem w bajce! czyli wpis z serii „Przygody z książką”
3. O tym, że Przygoda z książką dla książki nie zawsze oznacza coś dobrego!
4. Zuzi przygody w Przygodach z książką
5. Kolor jest dla wszystkich

Kiedy mama nie śpi

Mój blog to idealne miejsce dla obecnych jak i przyszłych mam. Piszę o naszym życiu, opisuję produkty, zabawki i książki, z których korzystamy. Dzielę się spostrzeżeniami i doświadczeniem, które zdobywam jako mama. Poza tym przedstawiam pomysły i inspiracje związane z ważnymi okolicznościami oraz te, które mogą umilić nam codzienność.

1. Liczę do 100
2. Moje pierwsze naklejanki. Moje ulubione zwierzęta oraz Brum brum!
3. Wyprawa Shackletona. Niezwykły komiks dla całej rodziny
4. Wierszowane historyjki dla najmłodszych
5. Zimowe i świąteczne książki dla dzieci od wydawnictwa Zielona Sowa
6. W krainie dziecięcych snów z Joanną Wachowiak

Kreatywnie w domu

Blog, w którym znajduje się wiele ciekawych inspiracji dla dzieci i nie tylko. Znajduje się w nim również wiele pomysłów na naukę i zabawę z dziećmi – twórcze, kreatywne, łatwe w wykonaniu i przyjemne. Kreatywnie w domu oczywiście :)

1. Ćwiczymy wymowę z magicznym zeszytem

2. Tullet w wersji dla najmłodszych

3. Św. Antoni ulubieńcem dzieci

4. Jest taki dzień, bardzo ciepły, choć grudniowy…

5. Boże Narodzenie z aniołkami

6. Najpiękniejsze opowieści pod choinkę

Kreatywnym okiem

Kreatywnym Okiem to blog kreatywno-zabawowy i edukacyjno-książkowy. To po prostu miejsce, gdzie dzielimy się pomysłami na zabawy, edukację oraz jak wspólnie spędzić czas. Razem poznajemy świat na nowo, dzieląc się pasją i zarażając nią innych. Zapraszamy do naszego kolorowego świata.

1. Magia starych książek
2. „Bolek i Lolek. Szalony pościg” + bonus – PzK
3. „O Bogumile i królowej pszczół” – PzK
4. Przegląd książek i gier związanych z ortografią – PzK
5. Julian Tuwim w nowej odsłonie – PzK
6. Przeczytałem całkiem sam! Karty do druku – PzK

Kreski, kropki i fikołki

Blog o tym, w jaki sposób spędzamy czas. Robimy różne rzeczy, które czegoś uczą i bawią jednocześnie. I takie, które relaksują. I takie, które się przydają. I takie, na które mamy ochotę. Jesteśmy paczką poczwórną – Agata (piszę, podsuwam pomysły, pomagam, tworzę i uwieczniam), Paweł (lepi z lego na życzenie, robi treningi Jedi), Rysiek (gadatliwy młody Padawan, sam mówi, że interesuje go wszystko, a najbardziej Gwiezdne Wojny) oraz Celina (wgapia się, jeszcze nie pełza, ale za to lubi zjeść). Wszyscy kochamy książki, a literatura dziecięca to ostatnio nasza pasja stawiana na równi z klockami lego i dyndaniem na huśtawce.

1. „Kometa nad Doliną Muminków” – czytelniczy numer jeden
2. Banzai – czyli 10 japońskich spraw dla małych i dużych
3. Niech żyją skrzaty, elfy i driady!

Lemoniada

Kreatywny blog rodzinny o codziennym życiu rodziny, urozmaicony projektami DIY, opisami książek dla dzieci i pomysłami na nudę.

1. General knowledge, czyli poszerzanie wiedzy ogólnej
2. Książki na listopad
3. Wielkie książki
4. Duch w butelce
5. Nasze ulubione książki o świętach
6. Skrzat nie śpi

Mama Aga, sztuka i dzieciaki

Nazywam się Agnieszka Dukat-Pokrywa, jest mamą dwóch synów w wieku 9 i prawie 3 lat, z wykształcenia jestem historykiem filozofii, wykonuję zawód grafika, a z zamiłowania zajmuję się tworzeniem: malowaniem, robieniem kolaży, fotografią, wykonuję różne zabawki dla moich synów, piekę torty i tworzę ogród. Obecnie prowadzę zajęcia ze sztuki w szkole podstawowej Wieliczka Montessori School i robię kurs pszczelarski.
Niedawno rozpoczęłam blogowanie na blogu Mama Aga,sztuka i dzieciaki. Mam zamiar pisać  o sztuce dla dzieci, z dziećmi, chcę pokazywać jak można się inspirować twórczością wielkich mistrzów, ale także otaczającą nas rzeczywistością i rozwijać twórczość dzieci na co dzień.  Będę pokazywać konkretne pomysły na twórcze zabawy inspirowane sztukami pięknymi, znalezionymi na innych blogach twórczych mam i nauczycieli sztuki z całego świata. Będę pisać o wystawach, muzeach i pracach różnych artystów, którzy mnie inspirują i których podziwiam. Chcę się dzielić własnym doświadczeniem, tym co się moim dzieciom, i własnym i szkolnym, spodobało, a co nie. Chcę pomóc rodzicom zainteresować ich dzieci światem sztuki i twórczością w ogóle, i pokazać ile taka działalność daje korzyści obu stronom.

1. Jestem miasto KRAKÓW
2. Opowieść idealna w oczekiwaniu na Boże Narodzenie

Mama bliźniacza

Jestem mamą 5.5-letnich bliźniaków, które uwielbiają Montessori oraz książki dla dzieci. Na naszym blogu możesz zobaczyć jak przygotowuję zabawy dla moich synków i cieszę się tą zabawą razem z nimi.

1. Angielskie książki dla dzieci w Polsce. Przygody z książką
2. Seria przygód Zlatka i Bezy, Wydawnictwo Zakamarki. Przygody z książką
3. Przekroje. Wydawnictwo Nasza Księgarnia
4. O emigracji na emigracji… Wydawnictwo Widnokrąg
5. Seria Basia. Wydawnictwo Egmont
6. Opowieści spod oliwnego drzewa. Wydawnictwo Poławiacze Pereł
7. Nowości z serii Czytam sobie oraz nowa seria Liczę sobie od Egmont Polska

mamajanka i On

Pod tym adresem kryje się garść zapisków z codzienności dość zapracowanej mamy i jej pełnego energii, uśmiechniętego synka. Blog jest głównie swego rodzaju pamiętnikiem uwieczniającym nasze wspólne chwile, jednak ograniczam tu puste zachwyty nad urodą, inteligencją i rozwojem pierworodnego, i co jakiś czas przemycam ciekawsze dla szerszej publiczności treści. Staram się notować swoje pomysły na twórcze i aktywne spędzanie czasu z dzieckiem, zwracać uwagę na wartościowe książki i gry dla maluchów oraz rodziców, opisywać naszą przygodę z nauką czytania i angielskiego, podróże oraz sposoby na zaspokajanie wrodzonej dziecięcej fascynacji całym światem. W ramach tego projektu zapraszamy do bliższego poznania Jankowej biblioteczki :)

1. Cecylka Knedelek, czyli książka kucharska dla dzieci
2. Coś dla małych oczu i nieco większych rączek – Mała biała rybka, kolory i Pyssla
3. Jak kupiłam sobie coś ładnego
4. Rok z Findusem
5. 5 lat o tym, że…, czyli jak nie wieża, to pociąg
6. Książka do przechowywania wspomnień
7. Raz, dwa, trzy, piaskowy wilk

Matka Polka

Matkopolkowa kraina to jakby pamiętnik, w którym mała kobietka próbuje zamknąć chwile z życia swojej rozkrzyczanej szóstki dzieci, takoż uparcie co bezskutecznie próbując rozciągnąć dobę. Książka w rodzinie to jakby jeden z jej członków. Jest dla nas ważna. Bardzo. Dla niektórych wręcz aż za bardzo… Zapraszamy do wspólnej zabawy i rozkoszowania się lekturą.

1. Książka – nasza przyjaciółka
2. Alicjo! Alicjo! Dokąd tak pędzisz?
3. Konkurs. Książka o rodzinie większej niż nasza
4. Z ziemi do ziemi

Maziaje i ciaprajstwa

Karolina Anweiler, z wykształcenia pedagożka, z zamiłowania doula i inspiratorka działań twórczych u dużych i małych, czytelniczka książek dla dzieci co niebawem potwierdzi dyplom wyższej uczelni. Z powołania matka pewnej żywiołowej trzylatki.

1. Przygoda z książką. Animalia
2. Przygoda z książką. Memento mori

Nasza szkoła domowa

Prowadzę naszego bloga odkąd na poważnie zaczęłam się zastanawiać nad edukacją domową dla naszych dzieci. Postanowiłam wtedy pisać o tym jak razem spędzamy czas, bawimy się i uczymy. I tak siłą rozpędu ostatecznie zdecydowaliśmy o rozpoczęciu edukacji domowej. Zerówka już prawie za nami a przed nami szkoła. Chętnie przystępujemy do różnych projektów międzyblogowych, a ponieważ uwielbiamy książki i czytamy razem dużo, z radością przyłączamy się do drugiej edycji tego projektu. Poza wspólnym czytaniem lubimy podróżować, poznawać przyrodę, nowe miejsca i nowych ludzi i gotować. A mnie w tym wszystkim fascynuje dziecięcy entuzjazm i niezłomność w dążeniu do poznania świata.

1. Świnki morskie – lapbook
2. Kosmos dla początkujących
3. Gucio i Cezar
4. Jestem sobie mały miś…

Nasze Kluski

Mam na imię Ola i jestem mamą czteroletniego Kluska i prawie dwuletniego Michy. Jako mama od ponad czterech lat próbuję w natłoku, często sprzecznych, informacji i teorii, które docierają do mnie zewsząd, wybrać to, co może mi pomóc w wychowaniu zdrowych, dobrych, szczęśliwych i kreatywnych jednostek ludzkich.

Jako sfrustrowana nauczycielka – z wychowania, wykształcenia i charakteru – szukam alternatywnych metod edukacji dla moich Klusków. Praca w szkole niestety uświadomiła mi bezsensy obecnego systemu szkolnictwa i próbuję znaleźć jakieś lepsze rozwiązanie dla moich dzieci.

Jako człowiek wielu zainteresowań, szukam sobie i Kluskom ciekawych sposobów na spędzanie czasu.

Jako Matka Polka w wiecznym niedoczasie i niedospaniu wymyślam zabawy, które zajmują moich synów, dając mi tym samym odrobinę czasu na odpoczynek albo… prace domowe.

Zatem zapraszam serdecznie na moje rozważania na temat wychowania, edukacji i zabawy.

1. Jak wybierać encyklopedie i leksykony dla dzieci
2. Zabawki z papieru i Lamelia Szczęśliwa
3. Jak czytać książki obrazkowe
4. Książka lego
5. Książki o Bożym Narodzeniu dla dzieci – kilka propozycji

Ogarniam Wszechświat

Jestem matką, żoną i niezmordowaną organizatorką życia dwóch facetów. Dzięki temu młodszemu przeżywam swoje drugie dzieciństwo, które opisuję na blogu ogarniamwszechswiat.pl. Kreatywnie, ekologicznie i podróżniczo!

1. Łobuziak w cyrku
2. Bajki z dreszczykiem
3. Pan Kleks
4. Świąteczne przygotowania
5. Bariery w głowie
6. Dobroć

Ohana Blog

Blog geekowo-popkulturowy o tym, jak zarazić dzieci swoją pasją, samemu jednocześnie nabywając pasji dziecięcych. O naszej codziennej podróży przez świat, o najfajniejszych książkach, najlepszych grach i najdziwniejszych zabawach. Cztery osoby, cztery charaktery i mnóstwo wspólnych pasji – z nami nie da się nudzić.

1. Dłuuuugie książki, że aż strach!
2. Co w lesie piszczy?
3. 10 świetnych książek na mikołajkowe prezenty
4. Prezenty DIY dla opornych + konkurs
5. Książki z odległej galaktyki, czyli mały nerdgasm
6. W końcu

On, ona i dzieciaki

ON ONA I DZIECIAKI to blog o zwykłej rodzinie powstałej w niezwykły sposób, o naszej niecodziennej drodze do codziennego szczęścia. Blog o adopcji, podróżach, wychowywaniu dzieci, kreatywnych zabawach, książkach, rodzinie oraz o codziennych wzlotach i upadkach.

1. Plastusiowy pamiętnik
2. Kubuś Puchatek i Przyjaciele. Wielka księga opowieści
3. Wiersze na długie wieczory
4. Wielki skarbiec bajek
5. Przygody niezwykłych bohaterów
6. Opowieść Wigilijna

Pani Rolnik

Nazywam się Ilona, niektórym znana jako Pani Rolnik. Głównie mama, żona i rolniczka. Ponadto mgr inż. ochrony środowiska i troszkę pedagog. Prowadzę bloga, którego nie da się tak naprawdę skategoryzować i przypisać mu konkretną tematykę. Piszę o życiu, mojej rodzinie, naszych podróżach, o tym co lubimy i co nas drażni (szczególnie mnie). Znajdą się u mnie przepisy, porady odnośnie kwiatów czy warzyw, a także mnóstwo pomysłów jak spędzić miło czas z dzieckiem.

1. W magicznym świecie moli książkowych
2. Spacer po lesie
3. Du ju spik inglisz?
4. Dzwonią dzwonki sań
5. Rodzic na 5-minutowym urlopie
6. Jestem kimś, jestem skądś…

Podróż przez życie

Podróż przez życie, to blog o tym co dla mnie i moich najbliższych ważne. To tutaj piszę o mojej córce, przeczytanych książkach, dzielę się wspomnieniami i refleksjami, nie tylko z dnia codziennego.

1. „Za Złotą Bramą” Helena Bechlerowa
2. „Dom pod kasztanami” Helena Bechlerowa
3. Kichuś Majstra Lepigliny Janina Porazińska – Przygody z książką 3
4. Bajarka opowiada Maria Niklewiczowa – Przygody z książką

Pracownia Filcem po Łapkach

Na blogu pokazuję co robię. Zabawki z wełny i filcu technicznego. W większości wykonuję je w technice filcowania na sucho. Na blogu można zobaczyć tutoriale, pokazuję w nich jak powstają zabawki moich dzieci. Czasami wrzucam relacje z warsztatów, czasami zaproszenie na nie.

1. Przygody z książką III. Zielnik
2. Czarownice, koty i… nietoperki
3. Narwańcy i uwodziciele, czyli Przygody z książką spotkanie III
4. Sznurowadła i inne zmory
5. Ach… Acha… Notesy dwa
6. Mała duża książka, czyli rodzina w świątecznym nastroju

Przedszkole pod Brykającym Gagatkiem

Gagatki są trzy – ciekawe świata, nieokiełznane potwory pełne energii i pomysłów. Mama jest jedna – z wyboru nauczycielka domowa zafascynowana podejściem Montessori. Tata też jest jeden – niby stonowany głos rozsądku, a w rzeczywistości taki sam gagatek jak jego małe potwory. O tym jak się bawimy i jak się uczymy, opowiadamy na blogu Przedszkole pod Brykającym Gagatkiem. Blogu, którego nazwa lekko się zdezaktualizowała, ponieważ N, najstarsza z Gagatków, od września 2014 jest pierwszoklasistką edukowaną domowo (year 1 w UK).

1. Wojciech Gil opowiada „O Lesie”
2. Oswajamy strachy (na lachy) – Przygody z książką
3. Egyptology – niezwykła książka o Starożytnym Egipcie

Przedszkolny Artysta

Z zamiłowania do zajęć plastycznych z dziećmi zaczęłam prowadzić blog, na którym dzielę się swoimi pomysłami, inspiracjami i wyszukanymi w sieci szablonami. Prowadzenie własnej strony sprawia mi wiele radości i motywuje do kreatywnej pracy z przedszkolakami.

1. Dlaczego dorośli mają dziwne zęby?
2. Rymowanki polskie

Rodzinne podróże

Blog o rodzinnej podróży przez życie. O poznawaniu świata, o bliższych i dalszych wycieczkach, podróżach. Blog o edukacji domowej i worldschoolingu.

1. Podróże śladami bajek – Shawn the Sheep – Przygody z książką 3
2. Dzwonnik z Notre Dame – Podróże śladami bajek
3. Podróże śladami bajek – Pippi Lungstrum
4. Słoneczniki Van Gogha – podróże śladami bajek
5. Arktyka – 17 książek nie tylko dla dzieci
6. Książka, która zbliża pokolenia! Opowiedz mi, babciu

Słowo mamy

Kreatywne zabawy… spojrzenie na świat dziecka oczami mamy, logopedki… połączone z pożeraniem książek w dużych ilościach to my – slowomamy.blogspot.com.

1. Kazio i nocny potwór… Przygody z książką
2. Księgarnia – Przygody z książką
3. Przygody z książką cd
4. Przypadkowe hity
5. Wszędobylski samochodziki, czyli Przygody z książką cd

Świat Tomskiego

Mam na imię Natalia, jestem mamą 2-letniego Tomka i z niecierpliwością oczekujemy marca, kiedy to urodzi braciszek Leon. Razem z mężem jesteśmy pasjonatami czytania i chętnie realizujemy naszą pasję z synem, który złapał bakcyla i uwielbia książeczki.

1. Przygody z książką #1 – Nasze top 10
2. Przygody z książką #2 – Dom duchów
3. Przygody z książką #3 – To, co najbardziej lubię… Rodzina
4. Przygody z książką #4 – Gdzie jest pingwin? + lapbook
5. Przygody z książką #5 – Szary domek
6. Przygody z książką #6 – Gąska Zuzia i pierwsza gwiazdka
7. Przygody z książką #7 – Dobry dinozaur

Świnki Trzy

Nie znajdziesz tu wystylizowanych zdjęć dzieci czy wnętrz. Chyba że cudze dzieci i nie moje wnętrza. Za to usłyszysz śmiech i zobaczysz buzie w czekoladzie. Takie trzy małe świnki. Life bez stylu, wychowanie bez spiny. I nie, to nie blog dla hodowców trzody chlewnej.

1. Małe mole książkowe #16
2. Małe mole książkowe #17
3. Małe mole książkowe #18
4. Domowa introligatornia
5. Małe mole książkowe #19
6. Małe mole książkowe #20

Teatralny Plac Zabaw

Zabawa, dzieciaki, sztuka i mama.

1. Ninja i zwierzyniec Erica Carle / Przygody z książką 3
2. Mysia orkiestra W lesie / Przygody z książką 3
3. Baśniowy świat Elsy Beskow / Przygody z książką 3
4. „Pan Błysk” i jego absurdalne przygody / Przygody z książką 3
5. „Klapu klap” książka do zabawy / Przygody z książką 3
6. W krainie emocji / Przygody z książką 3

Tochana

Kiedy Tochana pojawiła się na świecie… świat przestał istnieć… inny świat… ważne jest tu i teraz… to Ona nadaje rytm naszym dniom i nocom…

Znajdziecie tutaj sprawy małej i dużej wagi… rozterki… kochajki… i rozrabiajki…

Tocha poszukuje… a my poszukujemy razem z Nią…

Rok temu do poszukiwań dołączył Tymon… razem z dwójką ciekawskich dzieciaków poznajemy świat poprzez książki…

1. Bajka o starej babci i molu Zbyszku
2. Thekla i jej chłopakowy świat
3. Bajki z Auschwitz…
4. Wiersze pod naszym dachem
5. Książki z brodą
6. Mistrzowie ilustracji

Więc bawmy się

Więc bawmy się – zabawa nic nie kosztuje. Tworzymy go my – ja Ania i moje Dziecię, syn, zwany Młodym lub Pierworodnym. Zaczęliśmy od stworzenia niskimi kosztami tipi, tym chcieliśmy się podzielić i tak zostało. Opowiadamy o tym w co i czym bawimy się na co dzień, tworząc coś samemu, brudząc się, poznając otaczający świat, itp. Staramy się inspirować Mamy niemowlaków. DIY to nasze hasło, dość często realizowane.

1. Czytające maluchy
2. Ptaki 3D z pozytywką
3. Tropimy ogony
4. Sposób na wieczór bez mężczyzn w domu
5. Kosmiczna podróż z H. Tulletem

W podróży przez życie

Blog prowadzony przez dwójkę rodziców zakochanych w sobie, swoich dzieciach i podróżach (tych dalszych i tych „za miedzą”, fascynuje nas zwłaszcza to, co mało znane i niezwykłe – a tuż obok) oraz niebanalnym twórczym spędzaniu czasu, także w domu.

1. O górach i przyjaźni
2. O skutkach nierozważnych czarów, czyli podróż kota do lasu
3. Dwie opowieści o miłości bez happy endu
4. Podróż wgłąb wspomnień
5. W krainie zwierząt

W pracowni u Pati

Nazywam się Patrycja Findzińska, jestem mamą Piotrusia, który ma rok i prawie 8 miesięcy, w styczniu pojawi się nasz drugi synek Szymon. Uwielbiamy czytać, oglądać książki i opowiadać co się w nich znajduje. Książki towarzyszą nam praktycznie bez przerwy (chyba, że idziemy na spacer). Moim hobby jest szycie tekstyliów, szczególnie dla dzieci, scrapbooking i projektowanie wnętrz. Tym pasjom poświęcam swój wolny czas. Na blogu dzielę się swoją twórczością, macierzyństwem oraz tym, w jaki sposób spędzam czas z dzieckiem, opisuję relacje z rodzinnych wycieczek :-)

1. „Brum, brum”, czyli ulubione książki o pojazdach
2. „Babu, babu”, czyli „Babo chce”
3. Spacerkiem po ulicy Czereśniowej
4. Opowieści o przyjaźni, czyli bawimy się z Kubusiem Puchatkiem
5. Z Piotrusiem w Miejskiej Bibliotece Publicznej i świąteczne pozycje książkowe
6. Książka z okienkami do zabawy

Zabawy z Archimedesem

Edukacja i wychowanie to moja wielka pasja. Wbrew obiegowej opinii o nauczycielach, zostałam belfrem ponieważ chciałam nim być od dziecka. Miałam to wielkie szczęście, że spotkałam na swojej drodze prawdziwych Nauczycieli Mistrzów. To właśnie dzięki tym ludziom, nie tylko umiem czerpać radość z poznawania świata i zdobywania wiedzy oraz nowych umiejętności, ale przede wszystkim chcę i umiem pokazać innym, że uczenie się jest fajne. Całym sercem i duchem jestem z edukacją domową. Interesują mnie też „niekonwencjonalne sposoby nauczania” takie jak plan daltoński, szkoły demokratyczne czy nauczanie kształcące.

Prywatnie jestem krakuską z Nowej Huty. Wraz z mężem lubimy fotografować różne mniej i bardziej znane zakątki Nowej Huty oraz okolic. Nasza córka ma ponad 5 lat i jest w zerówce. To ona właśnie jest głównym motorem i nieocenioną inspiracją wszelakich moich blogowych i facebookowych działań.

1. Przygody z książką-  Sezon III odcinek 1: Kura Adela
2. Czarownica wymiata!! – Przygody z książką Sezon 3 odcinek 2
3. Jagiełło pod prysznicem – Przygody z książką Sezon 3 odcinek 3
4. Zwierzęta świata, czyli… „poskromienie małej, chorej złośnicy”
5. Praprabajki, czyli archeologia dla małych dzieci

Zabawy z N.

O mnie. Jestem dynamiczną osobą, którą męczy bezczynność. No, nie potrafię usiedzieć w jednym miejscu! Do tego często podążam własnymi ścieżkami, a na dodatek lubię mówić to, co myślę. Poza tym wszystko ze mną w porządku ;) Dużo się śmieję, wciąż nie mam pomysłów na jutrzejszy obiad, w domu mam bałagan. No i lubię czytać! Kiedyś połykałam książki, dziś znajduję na nie czas jedynie w tzw. „międzyczasie”. No cóż, nikt nie jest idealny, choć wiadomo, mnie dużo do ideału nie brakuje ;)

O blogu „Zabawy z N.” Na blogu znajdziecie moje i Natalki sposoby na nudę i rutynę dnia powszedniego – my codziennemu chodzeniu na ten sam plac zabaw i budowaniu wciąż i wciąż zamków z klocków dawno powiedziałyśmy dość. Stąd nasze gites majonez pomysły na różnorodne zabawy, które przeplatamy wycieczkami po Łodzi i nie tylko. Staram się by wszystkie opisy naszych zabaw i wycieczek zawierały nasz pierwiastek, tzn. by było w nich coś więcej niż „do zabawy potrzebne będzie”, dążę do tego, by posty nie były bezpostaciowe, by przebijała przez nie nasza osobowość, bo przecież i ja i N. jesteśmy niezwykle barwnymi dziewczynami!

1. „Reksio. Dobranocka wszech czasów. Najlepsze przygody”, czyli o pewnej książce…
2. „Literkowy zawrót głowy Natalki”
3. Liściennik
4. Książeczki o Scooby-Doo
5. „Nic nie szkodzi! (…)”

Z motylem na dłoni

Blog o mnie, o mojej córci, macierzyństwie i pasjach, czyli o nurkowaniu, jodze, książkach. Taki blog parentingowo-lifestylowy, choć tak naprawdę nie lubię go szufladkować, bo powstał z myślą o mojej córce, dla której chcę zachować wspomnienia :)

1. Słowa, słowa, słowa… są niepotrzebne…
2. Czar starych książek

Zuzinka i jej Mama

Zuzinkowa Mama to początkująca mama, ucząca się krok po kroku macierzyństwa i szukająca sposobów na uatrakcyjnienie sobie i swemu dziecku codzienności, a więc szyjąca, czytająca i pisząca. Zuzinka to szybko rosnąca dziewczynka, bardzo ciekawa świata, miłośniczka książek i sów. Blog jeszcze raczkuje, Zuzinka zaczyna tuptać, a Mama? Próbuje jakoś dogonić to wszystko.

1. Quiet book 2 – druga cicha książeczka
2. Przygody z książką: Julia Donaldson i Axel Scheffler idealni na Halloween
3. Przygody z książką – świąteczna książka z niespodzianką
4. Przygody z książką – prezent na Gwiazdkę
5. Boże Narodzenie wg Astrid Lindgren – Przygody z książką

Zwykłej Matki Wzloty i Upadki

Jestem mamą i żoną przede wszystkim. Kobietą po trzydziestce (póki co bardziej po trzydziestce niż przed czterdziestką), która po odchowaniu córci i wypuszczeniu jej w przedszkolny świat została w domu wśród czterech ścian. Lubię czytać książki, oglądać filmy, spacerować i aktywnie spędzać czas na świeżym powietrzu. Muszę przyznać, że w przypadku tego ostatniego odrobinę uzależniłam się od pewnej aplikacji, która niejednokrotnie motywuje mnie do ruszenia swoich 4 (oby jak najszybciej jędrnych) liter i większej aktywności ruchowej!

Przede wszystkim, żeby nie było żadnych niedomówień, kocham być mamą, choć wiadomo nie od dziś, że jest to najcięższy zawód świata. Nie zawsze mamy, kochane mamy, z górki, ale poza ciężkimi chwilami jest też sporo tych radosnych i powodujących , że serce pęka z dumy gdy patrzymy na nasze pociechy! Będę pisać o wszystkim i o niczym – taki jest plan :)

1. „Lekarstwo na krowę, czyli lekcja tolerancji dla najmłodszych”
2. Alternatywne źródło nauki
3. Kurczę blade, czyli jak smok porwał Murzynka
4. Książka inaczej, czyli inaczej książka
5. Babaryba 2, czyli kropki kontratakują

Książka dla przyjaciela

Czym obdarować miłego gościa, małego chłopca, który rozpoczyna przygodę z czytaniem po polsku, lubi zwierzęta i jest ciekawy opowieści? Pełnym wyobraźni prezentem od serca. Własnoręcznie zrobioną książką!

Podobna książka powstała ponad rok temu, Milo sięgnęła więc po sprawdzoną formułę. Książka harmonijkowa, kolorowa, składana i odczytywana dowolnie, z której bądź strony. Wypełniona obrazkami, których bohaterami są zwierzęta: królik, pies, sowa, mysz, sarenka, kot, małpa, miś… oraz dziewczynka Barbara.

Dziecko obdarowane taką książką może poznawać nazwy zwierząt i sytuacje, w których się znaleźli bohaterowie, opowiadając, zgadując, wymyślając własne interpretacje scenek wspólnie z rodzicem. Proste, krótkie zdania opisujące bohaterów i ich emocje wprowadzają małego czytelnika w skomplikowany świat uczuć, pomagając rozpoznawać je i nazywać. U nas temat rozwinął się dzięki zainteresowaniu NVC – Porozumieniem bez Przemocy. Po kilku latach cierpliwej praktyki całej rodziny i mając nasze wsparcie, Milo fajnie sobie radzi z wyrażaniem emocji, szczególnie zaś tych trudnych.

Prezent od Milo bardzo się podobał. Małemu przyjacielowi życzymy wspaniałych przygód z literaturą po polsku i nie tylko :)

Małpka Magda cieszy się i podskakuje z radości, bo ma wielki zapas bananów na zimę.

Sowa Letiko złości się, bo krzak z kolcami ją ukłuł. Ma kolca w skrzydle i ze złości rzuciła wiadrem, aż wylało się błoto.

Miś Anatol jest wściekły, bo popękał mu jego ulubiony dzbanek, z którego nalewa do kubka gorącą kawę Anatol ;-)

Królik Riri jest smutny, bo musi skakać przez znaki, które zagrodziły mu drogę, a on nienawidzi skakać!

Balladowo-baśniowo / Przygody z książką 2

Ballada

Oto nasza bezpośrednia inspiracja do stworzenia własnej książki zapraszającej do snucia opowieści, marzenia, wymyślania, kombinowania, składania słów w historię, indywidualną narrację, być może za każdym razem nieco inną. Ballada autorstwa francuskiego ilustratora (mieszkającego obecnie w Niemczech) Blexbolex to książka niezwykła – arcydzieło literatury dziecięcej. Oczarowała nas i gdy tylko trafiła w nasze ręce, przepadłyśmy z Milo na długi czas! W niewielkim formacie, lecz będąca niezłą cegłą o pokaźnej liczbie stron, wciągnęła nas tak bardzo, że Milo 3 razy pod rząd zaczynała opowieść od początku. Za każdym razem dostrzegałyśmy inne szczegóły, a historia rozwidlała się i zahaczała o nowe wątki. Spotkanie z tą książką to niezapomniana przygoda.

Postanowiłyśmy zrobić własną – stworzyć baśń, przedstawić ją w formie domowego teatru, zdokumentować na fotografiach i wykorzystać je jako ilustracje. Tak powstała opowieść Jak Szira i zwierzęta uratowały świat wolnych ludzi.

Treść możliwa do kształtowania, modyfikowana i odkrywania przez czytelnika to jedno. Sama podróż przez tę książkę wyrywa nas z codzienności. Sprawia, że zatrzymujemy się na drobiazgach, pozornie nieważnych sprawach, cofamy się czasem, aby coś sprawdzić, przypomnieć, zastanawiamy się czy napotkane słowo na pewno znaczy to co nam się wydaje…

Opowiadanie historii, skacząc od słowa do słowa, jak z kamienia na kamień podczas przeprawy przez rzekę, jest wspaniałym wyzwaniem dla wyobraźni. Przypomina trochę zabawy oparte na story telling, gdy sięgamy z Milo po obrazki malowane na plastrach brzozy czy zdobione kamienie.

Dopełnieniem tej przygody są ilustracje! Zajrzyjcie do środka :)

Ballada
autor: Blexbolex
wydawnictwo: Wytwórnia

Jak Szira i zwierzęta uratowali świat wolnych ludzi

Przygotowania do zrobienia książki. Przedstawienie możecie obejrzeć w poprzednim wpisie o tworzeniu baśni.

Wydrukowane zdjęcia Milo układała w kolejności – to dobre ćwiczenie na zapamiętanie poszczególnych sekwencji i wydarzeń. Ja byłam odpowiedzialna za książkę. Wzięłam się za trudną technikę klejenia i szycia (zabrało mi to więcej czasu niż przewidywałam). Musiałam więc sporo improwizować. Przy okazji pomyślałam, że może warto zrobić jakiś krótki kurs introligatorstwa ;-)

Zszyte, posklejane, wyschnięte, złożone w całość! Milo opracowała stronę tytułową jako autorka baśni. A ja zajęłam się resztą, czyli wyklejaniem zdjęć i napisów.

Teksty, czyli pojedyncze słowa pobudzające do opowiadania własnej historii, a nie tylko jej odczytania, zrobiłam fontem Elementarz (Dwa), który oswaja Milo z literami pisanymi i umożliwia jej łagodne przejście od drukowanych, zarówno w czytaniu, jak i w pisaniu (choć z pisaniem akurat jeszcze długa droga).

Tak wygląda wnętrze naszej baśni!

Można taką książkę uprościć, wykorzystać temat, który interesuje obecnie dziecko, wpisać proste słowa (dodatkowa zaleta dla tych, którzy właśnie uczą się czytać), razem posklejać całość… Dziecko będzie dumne z takiej własnoręcznie stworzonej książki. Gorąco zachęcam :)

Zapraszam na blogi innych uczestniczek projektu :)

Tworzymy baśń. Jak Szira i zwierzęta uratowali świat wolnych ludzi

Dawno temu, na nieznaną wyspę morską przypłynęła fala i wyrzuciła na brzeg młodą dziewczynę. Miała na imię Szira.

Razem z nią przypłynął mały Fiu Bździu. Dotknął jej ręki, a Szira otworzyła oczy.

Postanowili powędrować razem w świat.

Szli przez las i rozglądali się dokoła…

Nagle do dziewczyny zaczęły ze wszystkich stron przychodzić zwierzęta.

Od tej chwili stworzyli drużynę i wędrowali razem.

Idąc wyboistą drogą, natknęli się na tajemniczy obiekt. Magiczna kula w maleńkiej doniczce!

Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, z kuli wyskoczył Duch Koń Opiekun.
– Pomogę wam! Jestem przyjacielem!

Powiedział, że ma dla nich wskazówkę i podarował im mapę podróży. Na swej drodze mieli spotkać wiele ciekawych osób, niektórych złych, a innych dobrych.

Najpierw spotkali Starą Babę, która była dobra. Widziała, że bardzo zgłodnieli. Dała im więc mnóstwo prowiantu na drogę – kosze pełne owoców, napoje, bananowe ciasteczka i torcik.

Podziękowali jej za dar. Zjedli trochę i ruszyli w drogę.

Potem spotkali Córkę Starej Baby, która była tancerką. Mieszkała w koronkowym domu, do którego wiodła kamienna ścieżka.

Na końcu ścieżki czekał na nich podarek od tancerki – magiczny żuk wskazujący kierunki jak kompas i błyszczący w ciemnościach jak latarka.

Szira i zwierzęta trafili do Mrocznego Labiryntu zbudowanego przez Psotne Siostry.

Siostry, psotne i wredne istoty, postanowiły zrobić wędrowcom psikusa.

Zrobiły pułapkę. W labiryncie zostawiły piękny skarb – rzeźbioną bransoletę…
– Niech no tylko wejdzie do środka, hihihi… – zanosiły się od śmiechu siostry.

W tym czasie wędrowcy jedli śniadanie i zbierali siły.

– Jaka piękna! – Szira jak tylko ujrzała błysk, pobiegła do labiryntu. Niestety to ją zgubiło. Labirynt zaczął się zamykać wokół niej!

Psotne Siostry śmiały się złośliwie i coraz głośniej ich śmiech wibrował w uszach.
– Już nigdy stąd nie wyjdziesz! – Szira była w pułapce, a labirynt zaciskał się coraz ciaśniej.

Zwierzęta pomogły jednak przyjaciółce. Duch Koń Opiekun puścił „magiczne bąki”, a mały Fiu Bździu skrzesał iskry ze swej miotły. Ta rażąca broń poraziła siostry. I padły bez tchu na ziemię! Labirynt pękł i Szira była wolna!

Wędrowali dalej i spotkali Bobasa na pieńku. Bobas nie znał ludzkiej mowy, ale rozumiał ich pytania. Potrafił tylko mówić „gu gu”. Koniowi udało się jednak dużo od niego dowiedzieć i wrócił do reszty przyjaciół z nowymi wskazówkami. Jeśli skręcą w lewo, napotkają straszną lawinę, która ich przygniecie, a jeśli w prawo – ktoś im pomoże.

Niedługo potem znaleźli się na cmentarzu. Nad grobem rozświetlonym tajemniczymi kolorowymi światełkami stała Dobra Zjawa.

Opowiedziała im swoją historię – młodej skrzywdzonej dziewczyny, która straciła życie przez Złego Szefa. To człowiek, który chce zgładzić Szirę, jej przyjaciół, a cały świat wolnych ludzi zmienić w pasmo niedoli. Zły Szef pragnie uczynić niewolników ze wszystkich ludzi na ziemi.

Dobra Zjawa obiecała im pomoc i poprosiła, aby zemścili się na Szefie także w jej imieniu.
– Tylko tak odzyskam upragniony spokój.

Ostrzegła ich, że czeka ich teraz wędrówka przez pustynię. Nie mogą umrzeć z pragnienia. Podarowała im więc samonapełniający się i niewyczerpany bukłak z wodą. Pomachała im na drogę.

Rozpoczęła się podróż Sziry i zwierząt przez Wydmową Pustynię. Było ciężko, ale radzili sobie nieźle.

Zapomnieli wystawić wartę. Nocą, gdy wszyscy spali, ich obóz nawiedziła Złodziejka.

Zabrała wodę i zniknęła bez śladu.

Na szczęście szybko wydostali się z pustynnej drogi i dotarli na polanę kwiatową. Na wzgórzu przywitała ich Dziewczyna Motyl.

Tajemnicza postać o pięknych, misternie zdobionych skrzydłach, okazała się dobrą postacią. Okazało się, że miała dla nich najważniejszy dar, bez którego nie udałoby się dokończyć tej trudnej misji.

Dziewczyny razem pochyliły się nad mapą. Szira dowiedziała się, że za bagnami trafią do fortecy Złego Szefa i jego okrutnej pomocnicy.

– Mam dla ciebie kryształ. Pilnuj go jak oka w głowie. Dzięki niemu otworzycie Drzwi Ucieczki, a forteca padnie!

Szira wzięła kryształ i obiecała go strzec pilnie.

Pożegnała dziewczynę Motyl i wróciła do swych przyjaciół.

Mieli trochę czasu przed najważniejszą akcją i postanowili się posilić.

W ostatniej chwili trafił do nich Pająk Zamieniony w Kamień. Opowiedział jak Micromusic, pomocnica Złego Szefa, rzuciła na niego czar. Jego ciało zaczęło kamienieć i już czuł, że tylne nogi robią się coraz twardsze i cięższe.

Duch Koń Opiekun pomógł mu i za pomocą brylantu ocalił Pająka przed całkowitym skamienieniem. W podzięce Pająk pomógł zwierzętom zrobić zaprzęg.

W strasznej fortecy źli ludzie już szykowali się do zagłady świata.

Okrutna Micromusic wymyśliła czary, które zmienią ludzi w niewolników.

Zły Szef szykował składniki niezbędne do stworzenia niebezpiecznej mieszanki. Wiedział, że zbliża się Szira i ją też postanowił zniszczyć za wszelką cenę, aby nie przeszkodziła mu w realizacji jego wielkich planów.

– Ssssssssssssspiesz się! – wysyczał czerwony wąż.

Zwierzęta tymczasem ukończyły zaprzęg, który w przyspieszonym turbo tempie zawiezie ich do fortecy.

Zatrzymali się przy dolnych piętrach tak jak radziła im Dziewczyna Motyl. Na najniższym poziomie było wejście oznaczone straszydłem.

– Tędy! – powiedziała Szira, chwyciła kryształ i pobiegła wgłąb komnaty. Było ciemno, gorąco i duszno.

Czar złych ludzi był już prawie gotowy…

Wszystko już bulgotało w kotle, brakowało jedynie ostatniego słowa wypowiedzianego w odpowiednim momencie…

W tej samej chwili Szira ujrzała magiczne wrota i natychmiast wpasowała kryształ w otwór w drzwiach. Otworzyły się i ukazało im się światło. Szira i zwierzęta wydostały się przez Drzwi Ucieczki…

A zły czar nie zdążył zadziałać. Forteca zaczęła drżeć i pękać. Ściany i mury runęły, a Zły Szef i Micromusic padli bez życia na ziemię. Już nigdy nie ożyli. Forteca zapadła się pod ziemię.

Na pamiątkę tych wydarzeń na czerwonym wzgórzu wyrósł piękny kwiat. Tak się zakończyła wędrówka Sziry i zwierzaków – świat wolnych ludzi został uratowany!

***

Baśń wymyśliła Milo, mama spisała opowieść i udokumentowała przedstawienie.

Opowieść ta stanie się inspiracją do stworzenia książki, o której już niedługo ;-)

Dziękujemy Izie z Emilowowarsztatowo za lalki, które zagrały główne role w naszym domowym teatrze :)

Ja i świat

Krótka piłka. Jak pokazać dziecku jego miejsce w świecie? Prosto!

Sporo było u nas map, kontynentów, podróży, były ostatnio i flagi, i listy z zagranicznymi znaczkami. Świat fascynuje, przyzywa, inspiruje. Książki też dobieramy pod tym kątem. Zabawa, którą zawsze chciałam zrobić, ale było jakoś nie po drodze, najbardziej zaintryguje młodsze dzieci. Choć im starszy młody człowiek, tym bardziej dociekliwy – sam więc będzie stopniował poziom zainteresowania pytaniami, które postawi. Wciągnęły się 2-3-latki, ale też moja prawie 6-letnia córka. Każdy po swojemu :)

Pawie oczko – 6-7 kolorowych kółek z dziurką i drucik kreatywny do połączenia. Od najmniejszego do największego. Plus zdjęcia:

• portret dziecka
• miasto/miejsce zamieszkania
• kraj
• kontynent
• Ziemia/świat
• kosmos

Szykując zabawkę, dziecko już ma dużo zabawy:

• układanie kształtów od najmniejszego do największego
• ćwiczenie małej motoryki – naklejanie obrazków (kto potrafi – wycinanie)
• przewlekanka
• poznawanie kolorów
• poznawanie swojego miejsca w świecie, zaczynając właśnie od siebie!
• zaznajomione z literami dziecko może pobawić się w podpisanie każdego kółka „ja”, „Polska”, „Europa”, etc.
• jeśli drucik zawiążemy jak bransoletkę albo rączkę do trzymania, dziecko może nosić zabawkę jak torebkę ;-)

Podoba mi się to, że na każdym etapie poszerzania przestrzeni życiowej (od miasta do kosmosu) można włączyć tak wiele aktywności. Od zainteresowań i potrzeb dziecka oraz inwencji rodzica zależy jak się potoczy zabawa! Włączyć sensorykę? Jakie zaproponować książki? Pojechać na wycieczkę? Dajmy się ponieść i lećmy w świat :)

Owocowo / Przygody z książką 2

Kolejna przygoda z książką artystyczną własnej roboty. Plus obrazkowa recenzja cudownie lekkiej i pełnej fantazji książeczki z ilustracjami ukochanego przez nas Benjamina Chaud. Do zrobienia książki wykorzystałam rzucony w kąt papier marmurkowy w dwóch technikach – marmurek na piance do golenia i marmurek na tłuszczu z wodą do odnalezienia na blogu.

Marmurkowa harmonijka

O leporello, czyli książce harmonijkowej, pisałam w ramach pierwszej edycji i przy okazji naszych papierowych eksperymentów. Powracamy do harmonijki – zdjęcia pokazują gotowy efekt raczej niż tutorial. Widać klejone białym paskiem kartki od tej mniej ważnej, niezarysowanej strony. Wzmocnienia, czyli dwie okładki, są z tektury oklejonej tym tłuściejszym marmurkiem, na który nakleiłam grube kartki od wewnątrz, aby zakryć robotę z okładką. Książka jest pachnąca! Pianką do golenia oczywiście, dość nietypowo, prawda?

Owocowo

W tym momencie wkroczyła Milo z pomysłem na tytuł i treść. Owocowo jest też nazwą miejscowości zamieszkanej przez wesołe owocowe postacie.

Zabawa polegała na dorysowywaniu do wydartych lub wyciętych kształtów całej reszty. I stworzenie postaci z wyobraźni, z historią w tle. Milo tchnęła więc życie i humor w owocowe postacie, rysując każdą z osobna i wymyślając krótkie teksty, w których przedstawiają się czytelnikowi.

Mama pomogła wszystko posklejać, a na tacie sprawdzałyśmy jak się słucha historyjek. Owszem, pękał ze śmiechu, więc książka działa!

Gotowe!

Dlaczego nie masz pracy domowej?

Davide Cali, Benjamin Chaud
Nie odrobiłem lekcji, bo…
Wydawnictwo Dwie Siostry

Książka dla szkolniaków, choć humor docenią też młodsi, a rodzice też się ubawią. Zaczyna się jednym z typowych pytań ze szkolnych lat (chyba każdemu zdarzyło się je usłyszeć, choć nie zawsze łatwo było odpowiedzieć). I na szalonych, zupełnie odjechanych i nierzeczywistych (ale to nie szkodzi!) odpowiedziach zbudowana jest fabuła, a raczej kolekcja historyjek-wymówek. Co takiego przeszkodziło bohaterowi w odrobieniu pracy domowej? Same poważne sprawy… Zerknijcie!

– No więc… czemu mi pani nie wierzy?

Strasznie poważna ta pani nauczycielka :)

Tekstu mało, zdawkowo, tyle tylko, aby otworzyć drzwi wyobraźni… Za to ilustracje Benjamina Chaud sprawiają, że natychmiast dajemy się ponieść. Milo czyta i ogląda w kółko tę książkę, wciąż się śmiejąc. Każda historyjka chłopca, któremu nie dane było odrobić lekcje, jest jak scena ze snu! Wydawca ostrzega, że można używać podanych przykładów w realu na własny użytek, ale – uwaga! – każda wymówka działa tylko raz :)

Zapraszam na blogi ponad czterdziestu uczestniczek zabawy – na pewno przygotowały coś smakowitego :)

Poproszę dwa znaczki do Azji! / Dziecko na warsztat 2

Rozgościliśmy się w tej podróży do Azji, zdaje się nie mieć końca. Najpierw wyjechały zwierzęta – bohaterowie naszej wycieczki. Zbudowały w Azji skrzynkę pocztową, narysowały znaczki i wysłały listy do Polski. W międzyczasie poznawałyśmy z Milo niezwykłe miejsca, snując własne, egzotyczne opowieści o krajach azjatyckich. Przyglądałyśmy się również i porównywałyśmy misternie tkane alfabety… Dziś dotknęłyśmy Indii w wyjątkowo rzeczywisty sposób, robiąc wzory z henny u Agaty z Mehendi Masala, z których po drodze do domu odpryskiwała już zaschnięta pasta, aby jutro z płomiennej rdzy przeobrazić się w głębokie brązy, na tydzień :) W weekend zaś mamy w planach oglądanie tańczonej opowieści hinduskiej w stylu Kathak…

Dziecko na warsztat wita na wiosnę! Ruszamy do Azji!

Ludzie listy piszą

W zasadzie dzisiaj to piszą smsy i e-maile. Z żalem stwierdzam, że już nie piszę listów od jakiegoś czasu… Postanowiłyśmy się jednak w listy pobawić i zrobić wszystko jak należy. Małe obrazki z różnych krajów Azji powędrowały do kopert. Zaprojektowałyśmy znaczki pocztowe, poznając państwa na mapie. Milo dowiedziała się kim jest adresat i nadawca. Brakowało nam jeszcze skrzynki…

Skrzynka pocztowa w stepie azjatyckim

Zabawną przygodą było naśladowanie alfabetów pism z Azji i omawianie z czym się kojarzą piękne litery – cyrylica, sanskryt, alfabet gruziński, tajski, mongolski… Serce mocniej mi zabiło, gdyż za młodu chciałam zostać poliglotką, a od dziecka fascynowały mnie tajemnicze alfabety i obce języki.

Z pudła tekturowego zrobiłyśmy skrzynkę na listy, wykorzystując gotowe otwory z daszkiem. Do skrzynki wpadły później wszystkie nasze listy z Azji, z podróży :)

U Gosi z Tominowa mignęły mi ostatnio flagi na blogu, więc poszłyśmy za tą inspiracją i zrobiłyśmy własne, maleńkie, ozdobne chorągiewki (wydruki plus wykałaczki). Milo udekorowała skrzynkę.

Henna – tradycja kobiet

foto: Agata Wójt

Dokąd udały się pozostałe uczestniczki dziecka na warsztat w tym miesiącu? Zajrzyjcie na blogi :)

Przygody z książką 2 / Blogi w projekcie

Startujemy jutro! Projekt Przygody z książką 2 przyciągnął rzeszę zainteresowanych mam, ceniących dobrą literaturę dla dzieci i chętnych, aby podzielić się odkryciami książkowymi. Wiosna! Dobry czas, aby wzajemnie się inspirować, a przy tym promować czytelnictwo wśród najmłodszych i ich rodziców. Bardzo się cieszę, że się spotykamy :)

Witamy wszystkie uczestniczki zabawy, z którymi będziemy się spotykać na blogach przez najbliższe dwa miesiące, aż do wakacji. Przygody z książką czekają na Was!

Więcej o samym projekcie możecie przeczytać we wpisach z kategorii Przygody z książką. Tutaj będę zamieszczać linki do wpisów na wszystkich blogach i aktualizować spis co 2 tygodnie.

Antyterrorystka

Nazywam się Małgorzata. Jestem mamą 2.5-letniej Lenki, absolwentką pedagogiki opiekuńczej, wczesnej edukacji i oligofrenopedagogiki. Obecnie jestem osobą bezrobotną – zajmuję się wychowywaniem córki. Bardzo lubimy czytać książki i chętnie podzielimy się naszymi ulubionymi lekturami z innymi :) Mój blog- tematyka w większości związana z dziećmi.

1. Przygody z książką druga edycja
2. Bajkowe inspiracje
3. Nieznani autorzy plus informacja o konkursie
4. Bajkowa drużyna
5. Co w tej książce jest fajnego?
6. Moc wyobraźni

Biesy dwa

To pomysły, książki i podróże. To przygoda, zabawa i wspólne gotowanie. To po prostu czas z dzieckiem w dobrej zabawie :)

1. Przygoda z książką – 12 ważnych opowieści
2. Przygoda z książką – Sceny z życia smoków
3. Przygody z książką – Najmniejszy słoń świata
4. Przygoda z książką – książki do szpitala
5. Przygody z książką – Listy od Feliksa
6. Przygody z książką – Plastusiowy pamiętnik

Chatka na sowich nóżkach

Blog Chatka na sowich nóżkach powstał z potrzeby zanurzenia się raz jeszcze w lektury z czasów własnego dzieciństwa. Chcąc zarazić dzieci pasją czytania sięgamy do klasyki literatury dziecięcej, jak również do  utworów z lamusa, wymagających niekiedy odkurzenia z warstwy niepamięci osnutej wokół nich. Czytając razem uczymy się na nowo odkrywać czar starych książeczek. Kochamy pożółkłe stronice i spłowiałe ilustracje. Pochodną lektury są wspólne zabawy i twórcze poszukiwania.

1. O dzieciach czarnych, białych i w paski
2. Groszek i Natalia / W kieszonce
3. Muchomory na ilustracji dla dzieci – cz. I

Cudowne i pożyteczne

Blog o magii dzieciństwa. I o tych wszystkich rzeczach, które pomagają ją tworzyć. O pięknie ilustrowanych książkach, tych starych i tych nowych. O tajemniczych baśniach. O wyjątkowych zabawkach. O skarbach dzieci. O ciekawych miejscach. I o tym, co najbardziej magiczne z magicznych – o teatrze.

1. Magiczny Herve Tullet – książka świecąca w ciemnościach
2. Czarna książka kolorów
3. Emigracja dla dzieci

Domowy bajzel

Domowy bajzel, którego sprawcą jest rozgadany czterolatek. Nasz syn – pędziwiatr, gaduła i molik książkowy. Są jeszcze rodzice, próbujący ogarnąć cały ten bajzel, zwany potocznie rodzicielstwem. Znajdziecie u nas masę zdjęć ukazujących codzienność z czterolatkiem na pokładzie. Pokazujemy ciekawe książki z naszej biblioteczki, fajne gry, pomysły na zabawę i odrobinę maminego rękodzieła. A wszystko dokumentuje matka z 30tką na karku, próbująca połączyć pasję do fotografii i scrapbookingu z wychowaniem syna.

1. Bo warto mieć marzenia…
2. Matematyczno-przyrodnicze przygody Mateusza
3. Książki nie tylko dla dziewczyn!
4. Kot Kameleon, czyli magiczna moc wyobraźni
5. Lato Stiny

Dzika Jabłoń

Życie i sztuka. Nauka przez zabawę. Inspirujący rodzice – twórcze dziecko.

1. Przyrodniczo
2. Owocowo
3. Balladowo-baśniowo
4. Rysunkowo-kolorowo
5. Kontrastowo
6. Saga o ryjówce, czyli komiks przeznaczenia

Edudo

Jestem mamą, która uczy swoje dzieci w domu – w tej chwili na poziomie przedszkola i gimnazjum. Edukacja domowa to wybór, który sprawia, że książki są dla nas bardzo ważne – przede wszystkim jako źródło wiedzy, ale też przyjaciele, bez których nie umiemy się obyć. Udział w projekcie „Przygody z książką” to dla nas szansa na podzielenie się z innymi naszymi czytelniczymi fascynacjami.

1. 4 książki o straży pożarnej – „Przygody z książką”
2. „Zęboszczotka” i „Klapu klap” czyli druga odsłona „Przygody z książką”

Emilowowarsztatowo

Izabela Jędrulak-Mocur. Prowadzę warsztaty i zajęcia plastyczne. Tworzę, wytwarzam, przetwarzam. Zajmuję się recycling artem, co często wykorzystuję w zajęciach. W twórczym spotkaniu z dziećmi i dorosłymi najbardziej interesującą mnie formą jest warsztat plastyczny. Nie zakładam z góry co ma powstać, najważniejszy jest proces twórczy i to, co wydarzy się podczas pracy, zabawy. W tym blogu przedstawiam dokumentację z twórczych akcji i zabawy z moim synkiem.

1. Co ma pieniądz do przygody z książką?
2. Okienka wspomnień
3. Uczta dla du(cha)szy
4. Radości łyk na dotyk
5. Zielnik czerwcowy

 

Hugo i Matylda

Mam na imię Ania i jestem mamą dwójki dzieci – Hugo ma 3, a Matylda 5 lat. Blog jest głównie zapisem naszych kreatywnych poczynań, czasami trafi się książka, czasami opowieść z podróży, prosty przepis do wykonania z dziećmi, a coraz częściej piszę o samopoczuciu.

1. Dzień, w którym kredki się zbuntowały – Drew Daywalt i Oliver Jeffers
2. Dzieci filozofują – Oscar Brenifier i Jerome Ruillier
3. Pięć plus jeden
4. Nasze opowiadania „Hugo i Matylda”
5. Wielka księga pytań

Humahuppa

Humahuppa, zwana Humą, czyli żona Paskuda i mama Humiszaka (wkrótce podwójna:)). Zakochana w papierze i wszelkim rękodziele, lubiąca twórczo spędzać czas i świetnie bawić się ze swoim synkiem. Blog to więc głównie dokumentacja poczynań scrapbookingowych oraz naszych pomysłów na zabawy :)

2. Czarno-biały odcinek
3. Książeczka handmade
4. Podróżny zestaw książkowy
5. Bardzo głodne… zabawy
6. Buba bam bam! + DIY bębenek

IGranie z Tosią

Kochamy książki, uwielbiamy czytanie, szczególnie to wspólne. Ja nie mogę się powstrzymać od kolekcjonowania kolejnych pozycji książkowych na półce i piętrzenia coraz wyżej mojej sterty książek do przeczytania (która wciąż rośnie mimo, że czytam, czytam cały czas). Mała, czternastomiesięczna Tosia nie może się natomiast powstrzymać od nieustannego kartkowania, przeglądania, pokazywania na kolejne obrazki i pytania co na nich jest. Najbardziej z całego dnia lubimy tę godzinę przed snem, kiedy wspólnie czytamy, aktualnie Wielką Księgę Kubusia Puchatka. Tosia ma dłuższe doświadczenie czytelnicze niż niejeden dorosły, a na koncie przeczytane wspólnie ze mną cztery książki (Lato w Dolinie Muminków, Jesień w Dolinie Muminków, Kubuś Puchatek i Chatka Kubusia Puchatka) i to wszystko odkąd skończyła sześć miesięcy. Mam nadzieję, że wyruszycie razem z nami ku Przygodzie z książką :)

3. Przygody z książką 2: Wielka księga Kubusia Puchatka
4. Przygody z książką 2: Ilustracje Khoa Le + ciekawostka
5. Przygody z książką 2: Mmmmm
6. DIY: książka o Tosi
6.2 Przygody z książką: Bardzo głodna gąsienica + 3x DIY

Igulec i jego zrzędliwy matulec

Blog pisany na dziwnej, małej, zimnej wyspie. Jego główną postacią jest Ignaś, ekspresyjne blond stworzonko, najczęściej goniące dwa koty i ganiane przez jednego psa. Głośne przypadki tytułowego Igulca zapisywane są już przez lekko przygłuchą, ale nadal pełną zapału Matkę Kwiatka.

1. Dzieci z Bullerbyn. Jak sprawić, by dziecko pokochało książki?
2. Nauka czytania. Doskonalenie czytania metodą PALS

Julia Orzech

Kiedy dowiedziałam się, że noszę pod sercem naszego bąbelka, pierwsze co przygotowałam to książki, którymi zaczytywałam się w dzieciństwie. Czytałam naszemu synowi od chwili, kiedy był małą fasolką i tak nam już zostało. Tymek ma już 5 lat, bujną wyobraźnię i wielką chęć czytania książek. Czytamy więc ciągle i w każdym miejscu. Blog Julia Orzech (to pseudonim literacki, który wymyśliłam sobie w wieku 8 lat, kiedy marzyłam o tym, że zostanę pisarką) powstał po to, abyśmy mogli dać upust swoim myślom, wrażeniom i emocjom po każdej lekturze. Początkowo miało być tylko o książkach, ale że życie 5-latka jest takie ciekawe, wkradają nam się czasem nieco bardziej rodzinne wpisy…

2. Poczytaj ze mną – nowa seria literackiego Egmontu – recenzja przedpremierowa!
3. O tym, że z Florką choruje się przyjemniej
4. Przewodniki wydawnictwa Multico

Julka i jej miejsce na ziemi

Sylwia, czyli mati – a jak mati, to Niespokojna dusza, ucząca się usiedzieć na miejscu, mama małej księżniczki, która już taka nie jest mała, bo pięcioletnia. Obie kochamy książki, kochamy je czytać, wąchać, a jeszcze jakiś czas temu Julka lubiła je jeść – także sami rozumiecie „Przygody z książką” to coś dla Nas:)

1. Kratka w kratkę
2. Owocowo-warzywnie
3. Nauka czytania
4. Żyjąca książka
5. Jak przygoda, to musi być zabawa
6. Jak nie zwariować w podróży z dzieckiem

Kiedy mama nie śpi

Mój blog to idealne miejsce dla obecnych jak i przyszłych mam. Piszę o naszym życiu, opisuję produkty, zabawki i książki, z których korzystamy. Dzielę się spostrzeżeniami i doświadczeniem, które zdobywam jako mama. Poza tym przedstawiam pomysły i inspiracje związane z ważnymi okolicznościami oraz te, które mogą umilić nam codzienność.

1. Liczypieski
2. Ryjówka przeznaczenia
3. 14 książek, które warto kupić dla rocznego dziecka
4. Urodziny Tappiego – książka z grą
5. Zielono mi!
6. Hilda i nocny olbrzym

Kreatywnym okiem

Kreatywnym Okiem to blog kreatywno-zabawowy i edukacyjno-książkowy. To po prostu miejsce, gdzie dzielimy się pomysłami na zabawy, edukację oraz jak wspólnie spędzić czas. Razem poznajemy świat na nowo, dzieląc się pasją i zarażając nią innych. Zapraszamy do naszego kolorowego świata.

1. Jak stworzyć własną książkę? – Książka przyrodnicza
2. Klapu Klap – bardzo dźwięczna książka. Przygody z książką
3. Łowcy skarbów czyli jak wykorzystać książkę do zabawy
4. Maria Terlikowska i jej twórczość. Przygody z książką
5. Mat i świat czyli przygody misia z chińskiej fabryki
6. Kim jest ślimak Sam?

Kreski, kropki i fikołki

Blog o tym, w jaki sposób spędzamy czas. Robimy różne rzeczy, które czegoś uczą i bawią jednocześnie. I takie, które relaksują. I takie, które się przydają. I takie, na które mamy ochotę. Jesteśmy paczką poczwórną – Agata (piszę, podsuwam pomysły, pomagam, tworzę i uwieczniam), Paweł (lepi z lego na życzenie, robi treningi Jedi), Rysiek (gadatliwy młody Padawan, sam mówi, że interesuje go wszystko, a najbardziej Gwiezdne Wojny) oraz Celina (wgapia się, jeszcze nie pełza, ale za to lubi zjeść). Wszyscy kochamy książki, a literatura dziecięca to ostatnio nasza pasja stawiana na równi z klockami lego i dyndaniem na huśtawce.

1. Golgota, Pan Cejrowski i książka o Jezusie
2. Więc chodź, pomaluj mój świat…
3. Rodzina, ach rodzina…
4. Anatomia fasoli

Lemoniada

Kreatywny blog rodzinny o codziennym życiu rodziny, urozmaicony projektami DIY, opisami książek dla dzieci i pomysłami na nudę.

1. Dzieci to koszmarne zwierzątka domowe
2. A ja nie chcę być księżniczką
3. Zoologia
4. Pytania i odpowiedzi

Mama Aga, sztuka i dzieciaki

Nazywam się Agnieszka Dukat-Pokrywa, jest mamą dwóch synów w wieku 9 i prawie 3 lat, z wykształcenia jestem historykiem filozofii, wykonuję zawód grafika, a z zamiłowania zajmuję się tworzeniem: malowaniem, robieniem kolaży, fotografią, wykonuję różne zabawki dla moich synów, piekę torty i tworzę ogród. Obecnie prowadzę zajęcia ze sztuki w szkole podstawowej Wieliczka Montessori School i robię kurs pszczelarski.
Niedawno rozpoczęłam blogowanie na blogu Mama Aga,sztuka i dzieciaki. Mam zamiar pisać  o sztuce dla dzieci, z dziećmi, chcę pokazywać jak można się inspirować twórczością wielkich mistrzów, ale także otaczającą nas rzeczywistością i rozwijać twórczość dzieci na co dzień.  Będę pokazywać konkretne pomysły na twórcze zabawy inspirowane sztukami pięknymi, znalezionymi na innych blogach twórczych mam i nauczycieli sztuki z całego świata. Będę pisać o wystawach, muzeach i pracach różnych artystów, którzy mnie inspirują i których podziwiam. Chcę się dzielić własnym doświadczeniem, tym co się moim dzieciom, i własnym i szkolnym, spodobało, a co nie. Chcę pomóc rodzicom zainteresować ich dzieci światem sztuki i twórczością w ogóle, i pokazać ile taka działalność daje korzyści obu stronom.

1. Potęga wyobraźni
2. Męskie sprawy
3. Wielcy artyści na dobranoc
4. O czasie, przyjaźni, poważnych dylematach i potędze dziecięcej wyobraźni
5. Cwaniaczek rządzi!
6. Skąd się biorą grzmoty i błyskawice?

 

Mama dla domu

Mam na imię Kasia. Jestem mamą dwóch córek, starszej Oliwii i młodszej Emmy. Obecnie jestem na urlopie macierzyńskim, później wracam do pracy. Postanowiłam założyć bloga, ponieważ jest on odskocznią od tego, co robię na co dzień. Wspólnie ze mną tworzą bloga moje córki. To dzięki nim mobilizuję się do podejmowania różnych działań. Głównym moim zadaniem jest rozbudzenie w nich aktywności, zainteresowania różnymi dziedzinami, aby kiedyś potrafiły wybrać swoją drogę życiową. Lubimy literaturę, plastykę, przyrodę, gry planszowe… lubimy bawić się, przebierać, zaplatać włosy, skakać, plotkować, gaworzyć, tańczyć, wygłupiać się… Wszystko nas interesuje i staje się inspiracją do podejmowania kolejnych kroków.

1. Martynka – sympatyczna dziewczynka
2. Sfinks i jej straszliwa zagadka – mitologia dla dzieci
3. Nasza mama czarodziejka
4. Mały pingwin Pik-Pok – książka z poczuciem humoru
5. Cudaczek Wyśmiewaczek

mamajanka i On

Pod tym adresem kryje się garść zapisków z codzienności dość zapracowanej mamy i jej pełnego energii, uśmiechniętego synka. Blog jest głównie swego rodzaju pamiętnikiem uwieczniającym nasze wspólne chwile, jednak ograniczam tu puste zachwyty nad urodą, inteligencją i rozwojem pierworodnego, i co jakiś czas przemycam ciekawsze dla szerszej publiczności treści. Staram się notować swoje pomysły na twórcze i aktywne spędzanie czasu z dzieckiem, zwracać uwagę na wartościowe książki i gry dla maluchów oraz rodziców, opisywać naszą przygodę z nauką czytania i angielskiego, podróże oraz sposoby na zaspokajanie wrodzonej dziecięcej fascynacji całym światem. W ramach tego projektu zapraszamy do bliższego poznania Jankowej biblioteczki :)

1. Przygody z książką 2.1 – magia i Dania
2. Przygody z książką 2.2 – Astrid Lindgren. Odkurzanie i polerowanie
3. Przygody z książką 2.3 – W domu braci mniejszych
3.2. Wędrówka pędzla i ołówka
4. Przygody z książką 2.4 – Sceny z życia smoków
5. Przygody z książką 2.5 – wszędzie dobrze
6. Przygody z książką 2.6 – ilustrator-amator

Mamatywna

Żona wyjątkowego Mężczyzny i mama dwóch wspaniałych Córek. Dezerterka korporacyjna. Poszukiwaczka klasycznych wartości i piękna.  Adoratorka prostoty i funkcjonalności przedmiotów. Samozwańcza ambasadorka gier i zabaw ruchowych. Miłośniczka i eksperymentatorka mody. Kobieta wrażliwa na dobro i piękno.
Na blogu piszę o tym, co mi w duszy gra i o tym, co mi pomaga, by grało bez przerwy. A więc o książkach i modzie dziecięcej, inspirujących zabawkach i sprawach bliskich codzienności matki. Teksty towarzyszące sesjom zdjęciowym trafiły już wielokrotnie do cotygodniowego internetowego zestawienia najlepszych tekstów o tematyce rodzicielskiej na portalu Madrzy-rodzice.pl.

1. Żabi sezon
2. Co mam „W kieszonce”? KONKURS
3. Morał nowy na żabie przygody + FILM
4. Sztuka animacji

Maziaje i ciaprajstwa

Karolina Anweiler, z wykształcenia pedagożka, z zamiłowania doula i inspiratorka działań twórczych u dużych i małych, czytelniczka książek dla dzieci co niebawem potwierdzi dyplom wyższej uczelni. Z powołania matka pewnej żywiołowej trzylatki.

1. Przygody z książką, druga edycja
2. Przygody z książką, Pora na potwora
3. Przygoda z książką, Zoolitery
4. Przygoda z książką, KAMISHIBAI wydawnictwa Tibum
5. Przygoda z trudną książką „Dzidziuś”. Niewielka książka o wielkiej stracie

Milowy Las

Milowy Las to blog życiowy: o życiu pełnoetatowej mamy dwójki maluchów, nadkreatywnej, kochającej wymyślać i tworzyć. Co za tym idzie – to blog o dzieciach, codzienności i tworzeniu właśnie.

2. Wielka książka o małej dziewczynce
3. To nic strasznego
4. Przyklejaj i odklejaj
5. Miodowe ciasteczka
6. Książka odkurzona

Nasza szkoła domowa

Prowadzę naszego bloga odkąd na poważnie zaczęłam się zastanawiać nad edukacją domową dla naszych dzieci. Postanowiłam wtedy pisać o tym jak razem spędzamy czas, bawimy się i uczymy. I tak siłą rozpędu ostatecznie zdecydowaliśmy o rozpoczęciu edukacji domowej. Zerówka już prawie za nami a przed nami szkoła. Chętnie przystępujemy do różnych projektów międzyblogowych, a ponieważ uwielbiamy książki i czytamy razem dużo, z radością przyłączamy się do drugiej edycji tego projektu. Poza wspólnym czytaniem lubimy podróżować, poznawać przyrodę, nowe miejsca i nowych ludzi i gotować. A mnie w tym wszystkim fascynuje dziecięcy entuzjazm i niezłomność w dążeniu do poznania świata.

1. Śmierdząca sprawa
2. Ćwirek i inne ptaki
3. Plastuś i inne stworki

Nasze Kluski

Jest to historia życia dwóch małych Kluseczków przeplatana eksperymentami na dzieciach i wywodami sfrustrowanej nauczycielki języka angielskiego na temat wychowania i edukacji.

1. O przyrodzie – książki dla dzieci
2. Księga kwiatów
3. Przygoda z książką – Atlas owadów
4. Garbuska – Grażyna Hanaf
5. Książki dla dzieci w duchu Montessori
6. Książki dla dzieci w duch edukacji waldorfskiej

Naturalni rodzice

Razem studiowaliśmy psychologię, a potem urodził nam się Gustaw. Zmieniliśmy pracę, niektóre przyzwyczajenia, podejście do wielu spraw. Teraz jest z nami jeszcze malutki Henryk. Żyjąc z dziećmi staramy się podejmować naturalne decyzje – takie, które pozostają w zgodzie z nami i z nimi (nawet jeśli czasem bywa okropnie trudno). Wartościowy jest dla nas kontakt z naturą, lubimy podróżować, staramy się jeść dobrze i dbać o estetykę codzienności. Na blogu dzielimy się pomysłami na wspólne spędzanie czasu, inspiracjami, sprawdzonymi rozwiązaniami, przepisami na zdrowe posiłki dla całej rodziny.

1. Dziki stwór rusza w miasto / Przygody z książką
2. Spaghetti u królowej / Przygody z książką

Niezłe Ziółko

Niezłe Ziółko to blog o Mamie Martynki i o „Niezłym Ziółku” czyli pełnej pomysłów, słodkiej dziewczynce Martynce. Na blogu Mama Martynki pokazuje swoją rzeczywistość, przedstawia książki warte uwagi, zwraca również uwagę na to, co w życiu istotne. Blog parentingowy, lifestylowy z kapką mody.

2. Jak uczyć dz